Lezersrecensie
Ongeloofwaardigheid wint van veelbelovend begin
L.S. Hawker gaat in 'Het verdrinkingsspel' voortvarend uit de startblokken. Charlie Moshen overlijdt, 21-jarige dochter Petty Moshen blijft ontredderd achter. Petty is lichtelijk wereldvreemd, a-sociaal in de letterlijke betekenis van het woord, gewend 's nachts opgesloten te worden in haar slaapkamer (voor de veiligheid ...) en ze is erin getraind zich te verdedigen en weinig te spreken. Opvoeding heet dat.
Al heel gauw na het intrigerende begin gaan de alarmbellen rinkelen: in Charlies testament staan voorwaarden waaraan Petty niet kan en wil voldoen. Die voorwaarden zijn lachwekkend; zonder ze te verklappen kan wel gezegd worden dat ze 'Het verdrinkingsspel' op slag ongeloofwaardig maken. Hoe kan Charlie zijn dochter 'uitleveren' aan ... Hij moet geweten hebben dat deze persoon - die overkomt als een karikatuur - niet deugt. Hier gaat het mis. Tenzij ergens in het boek een verklaring komt waarom Charlie het op deze manier heeft gewild.
Die verklaring komt er niet.
Ook verklaringen over andere kwesties blijven uit. Aan het eind resten vele losse draadjes, waarvan Mr. Dooley er slechts één is. Slordige afronding, dat moet beter.
'Het verdrinkingsspel' is bij vlagen spannend. Soms lijkt er verdieping in de karakters te komen, maar niet heus, alleen Petty leren we een beetje kennen. De overige personages zijn eendimensionaal en roepen geen enkel gevoel op.
De schrijfstijl varieert van goed en boeiend tot zo eenvoudig dat je denkt dat je een YA-boek leest. (Zou dat het zijn?) Irritant is het gebruik van twee ikken: Petty en Dekker. Met twee perspectieven is op zich niets mis, maar Hawker verheft dit tot zo'n soort kunstje waarbij de lezer niet meteen weet met welke ik hij te maken heeft. Dat kán positief uitpakken, maar voor deze auteur is het te hoog gegrepen. Het schept verwarring, doet het verloop stagneren en draagt zeker niet bij tot het leesplezier.
Jammer, dat L.S. Hawker haar startniveau niet heeft kunnen vasthouden. 'Het verdrinkingsspel' is aardig om te lezen, maar er kleven zo veel mitsen en maren aan dat het totaalbeeld maar nipt een voldoende haalt, dankzij afronding naar boven. Onderstaande deelquoteringen spreken voor zich.
[spanning 3, plot 2, schrijfstijl 3, leesplezier 3, originaliteit 2, psychologie 2]
Al heel gauw na het intrigerende begin gaan de alarmbellen rinkelen: in Charlies testament staan voorwaarden waaraan Petty niet kan en wil voldoen. Die voorwaarden zijn lachwekkend; zonder ze te verklappen kan wel gezegd worden dat ze 'Het verdrinkingsspel' op slag ongeloofwaardig maken. Hoe kan Charlie zijn dochter 'uitleveren' aan ... Hij moet geweten hebben dat deze persoon - die overkomt als een karikatuur - niet deugt. Hier gaat het mis. Tenzij ergens in het boek een verklaring komt waarom Charlie het op deze manier heeft gewild.
Die verklaring komt er niet.
Ook verklaringen over andere kwesties blijven uit. Aan het eind resten vele losse draadjes, waarvan Mr. Dooley er slechts één is. Slordige afronding, dat moet beter.
'Het verdrinkingsspel' is bij vlagen spannend. Soms lijkt er verdieping in de karakters te komen, maar niet heus, alleen Petty leren we een beetje kennen. De overige personages zijn eendimensionaal en roepen geen enkel gevoel op.
De schrijfstijl varieert van goed en boeiend tot zo eenvoudig dat je denkt dat je een YA-boek leest. (Zou dat het zijn?) Irritant is het gebruik van twee ikken: Petty en Dekker. Met twee perspectieven is op zich niets mis, maar Hawker verheft dit tot zo'n soort kunstje waarbij de lezer niet meteen weet met welke ik hij te maken heeft. Dat kán positief uitpakken, maar voor deze auteur is het te hoog gegrepen. Het schept verwarring, doet het verloop stagneren en draagt zeker niet bij tot het leesplezier.
Jammer, dat L.S. Hawker haar startniveau niet heeft kunnen vasthouden. 'Het verdrinkingsspel' is aardig om te lezen, maar er kleven zo veel mitsen en maren aan dat het totaalbeeld maar nipt een voldoende haalt, dankzij afronding naar boven. Onderstaande deelquoteringen spreken voor zich.
[spanning 3, plot 2, schrijfstijl 3, leesplezier 3, originaliteit 2, psychologie 2]
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anna Bakker
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
