Tegenvaller: Wallander die als een soort James Bond door Letland banjert en doldwaze avonturen beleefd, waaruit hij heelhuids en verliefd tevoorschijn komt.
De politieke aspecten in het verhaal zijn echter interessant en door Mankell zodanig beschreven dat de lezer begrijpt hoe de situatie begin jaren '90 in Letland was. Vanuit één kant belicht, dat dan weer wel.
Misschien heb ik het wel helemaal mis, maar ik krijg de indruk dat Mankell de destijdse misstanden in Letland aan de kaak heeft willen stellen en die vervolgens verpakt heeft in een dun thrillerverhaal, dat onlogisch in elkaar steekt en niet spannend is (het was bij vlagen zelfs slaapverwekkend). Immers, je weet van tevoren dat het goed afloopt, er zijn na dit boek nog vele 'Wallanders' verschenen.
Toch drie sterren, al heb ik twee overwogen. Twee staat echter zó dichtbij 'Laat maar zitten...', dat hoeft nou ook weer niet.