Jacht op Wisting

Een al dan niet onterechte veroordeling op basis van een moordonderzoek dat zeventien jaar geleden onder leiding van William Wisting heeft plaatsgevonden, leidt tot een schorsing van onze sympathieke politieman. Media, vervalst bewijs, alles is tegen hem. Gelukkig heeft hij een uiterst doortastende nieuwsgierige dochter, journalist van professie, die zich als een pitbull vastbijt in de zaak. Wederom verdwijnt er een meisje, de tijd dringt.

Jørn Lier Horst schrijft op een prettige toon, maar benoemt in 'Jachthonden' tevens veel niet ter zake doende bijzaken. Het mag krachtiger, kernachtiger. Het verhaal brengt geen nieuws onder de zon, standaardthriller, niet bijzonder. Leuk om te lezen, maar ook snel weer (bijna) vergeten. Desondanks kijk ik uit naar deel 3 van het Wistingkwartet, oftewel deel 9 in de Wistingreeks. Soms hebben thrillers waarbij je niet te diep hoeft na te denken hun charmes en dat is bij deze boeken het geval. Waar hem dat in zit is meer gevoelsmatig dan aanwijsbaar, maar het is nu eenmaal zo.

[spanning 3, plot 3, schrijfstijl 4, leesplezier 4, originaliteit 2, psychologie 3]