De vliegen op de cover zijn prachtig!

Hoort de covertekst "Met zijn zenuwslopende plotwendingen en beklemmende beschrijving van het kleinsteedse leven levert Langzaam, sterf langzaam psychologische spanning op z'n best - een bijzonder debuut dat uitdaagt en doet huiveren." wel bij dit boek? Alleen het woord 'bijzonder' lijkt op de plaats, want het is bijzonder traag, levert bijzonder weinig spanning op, kent een bijzonder minimale plot met bijzonder onbevredigende finale (want geen conclusies en/of motieven) en daarbij is het taalgebruik van de auteur bijzonder slecht c.q. slordig.
Het laatstgenoemde bijzondere punt zou je gemakshalve kunnen toeschrijven aan de vertaling, maar dat is te kort door de bocht: ook in Engelstalige recensies wordt erover geklaagd. Het leidt tot maffe zinnen als deze:
"Op dat moment, staand op hun eigen oprit met vergelijkbaar grind, zei Ben in stilte een dankgebed ...". Vergelijkbaar grind???
En wat te denken van deze:
""Nou, hij heeft een sleepwagenbedrijf. Vanavond staat een van zijn wagens op zijn eigen oprit, klaar om elke fout geparkeerde auto in deze straat weg te slepen. ... Alle buren zijn ervan op de hoogte. En ze vinden het prachtig." "Je hebt dus je eigen huurmoordenaar." "Ik hoefde hem niet in te huren. Het is een lucratieve business om auto's van tieners weg te slepen. Niemand wil dat pa en ma het horen, iedereen wil zwart betalen, en nu komt het mooiste: ze betalen allemaal contant."" Hoezo, huurmoordenaar???

Langzaam, sterf langzaam wordt grotendeels vanuit het perspectief van Ben Stevens verteld. Hij is patholoog-anatoom en moet het gruwelijk verminkte lijk van een middelbare scholier onderzoeken. Minutieus en tot vervelens toe legt Ben aan zijn assistent, die al zes (!) jaar bij hem werkzaam is, uit wat er moet gebeuren. Alsof John Burley college geeft aan lezers voor wie dit de eerste thriller is waarin een lichaam onderzocht wordt. Ben maakt zich zorgen, o.a. om zijn zoon Thomas en om zijn vrouw Susan, en dat levert breed uitgesponnen slapeloze nachten op.
Al heel gauw is voor lezers die wél vaker een thriller gelezen hebben duidelijk hoe de vork zo ongeveer in de steel zit. Die vermoedens worden uiteindelijk bevestigd, verrassingen zijn niet aan de orde, noch ook maar enige verklaring van de kant van de moordenaar m/v.

Sterke proloog, zwak vervolg. Een thriller zonder hoogtepunten.
De vliegen op de cover zijn prachtig!

[spanning 1, plot 2, leesplezier 2, schrijfstijl 2, originaliteit 2, psychologie 2]