Aector McAvoy, #2

David Marks debuut 'De mazen van het net' was al zeer goed en heb ik vier sterren toebedeeld, deel 2 in de Aector McAvoy-reeks is nog beter. De auteur lijkt de beginnersschroom van zich afgeworpen te hebben en is zelfs enigszins overmoedig geworden, waardoor ik toch weer op vier sterren uitkom en niet op vijf, al zit het er heel dichtbij ... Want: de opstart van de diverse verhaallijnen is nogal complex, waardoor je van hot naar her lijkt te switchen. Natuurlijk begrijp je als lezer dat bepaalde zaken samen gaan vallen, maar je moet in den beginne en nog vele bladzijden daarna moeite doen de draad niet kwijt te raken. Op zeker moment wordt het overzichtelijker en vanaf daar is Mark niet meer te stuiten, evenals zijn protanogist Aector McAvoy.

McAvoy vaart op zijn speurdersinstinct en heeft maar weinig handvatten nodig om tot de conclusie te komen dat een moord op een jongeman is aangezien voor een zelfmoord. McAvoy verdiept zich met het schaamrood op de kaken in de ver van hem afstaande scene van seksfeesten, parenclubs, parkeerplaatsseks en wat dies meer zij. Verder is er van alles loos in de drugsscene, waar Vietnamezen het voor het zeggen lijken te hebben, maar ook Roma een dubieuze rol spelen. McAvoys echtgenote Roisin is van Roma-komaf en helpt via oude connecties haar man een handje ... Tatoeages, paarden, rottweilers, politici, slapeloze nachten, (pogingen tot) moord, het kan niet op. In positieve zin, maar net iets te veel van het goede.

Spannend verhaal, met de nodige verrassingen. De karakters van McAvoy en zijn baas Trish Pharaoh ontwikkelen prettig door. Ook de overige personages, en met name Suzie, worden krachtig neergezet. Suzie is bepaald geen alledaags type en nog dapper ook. Zij zou best wel eens terug kunnen keren in een van de volgende delen van de serie. In Engeland is men inmiddels twee delen verder, laat maar komen!