Slaapwel

Mijnheer (ja, zo staat het er) Adam is een heel gewone, saaie, gepensioneerde man. Voor de buitenwereld speelt hij de rol van levensgenieter, in werkelijkheid is hij een nogal sneue man sinds de dood van zijn vrouw. Zijn kinderen wakkeren zijn plezier in het leven ook niet aan, die hebben het druk met zichzelf en hun gezinnen. Droevig voor mijnheer Adam en droevig om over te lezen, want zo kan het gaan.

Het verhaal rond mijnheer Adam kabbelt voort in de voor Patrick de Bruyn typerende schrijfstijl. Rustig, in mooie (Vlaamse) taal, wordt langzaam maar zeker tussen de regels door enige spanning voelbaar. Wat staat er te gebeuren?
De Bruyn moet het niet hebben van de heden ten dage in thrillers gangbare overtrokken geweldsmisdrijven, maar gaat subtiel met de materie om. Zonder enige haast of drang volgen we mijnheer Adams doen en laten, totdat ...

En dan is het boek uit. Zonder te weten hoe het zit, want er volgt een deel 2. Dat laat nog een poosje op zich wachten, maar ik kijk ernaar uit!
'Slaapwel' is een verademing, haast een rustmoment, temidden van de legio rauwe, gewelddadige thrillers. Heerlijk om te lezen.