Het verhaal gaat moeizaam van start met veel namen, bij- en toenamen, instanties, maar opeens had ‘Spoor’ me toch in zijn greep, waarna ik de dikke pil vrijwel in één ruk uitgelezen heb.
Vier verhaallijnen, vier 'boeken', met minimale maar onmiskenbare raakvlakken. Aan het eind geen grote klapper die de lijnen samen doet smelten tot één, meer realistisch dan sluitend, maar dat mag de pret niet drukken. Integendeel, op de originele editie staat namelijk vermeld “Lemmer is terug. En dit is net die begin.” Dat houdt een belofte in!

- Een onwaarschijnlijk gerucht doet de ronde: moslimterroristen bereiden een aanslag voor op Kaapstad. Wat als het gerucht waar is? De National Intelligence Agency (NIA, geheime dienst) is er maar druk mee en houdt bendes in de gaten middels afluisterapparatuur. Elk spoor wordt gevolgd.
- Milla Strachan is het zat om vernederd te worden door haar man en haar zoon. Zij vertrekt, vindt een nieuw onderkomen en een baan. Zij werkt rapporten uit voor de hierboven genoemde NIA. Milla lijkt het geluk weer te vinden, maar haar nieuwe lief moet ervandoor. Wie is hem op het spoor en waarom?
- Lemmer kennen we van ‘Onzichtbaar’. Hij laat zich deze keer inhuren als bodyguard voor twee zeldzame zwarte neushoorns, die vanuit Zimbabwe op transport gaan naar Zuid-Afrika. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Lemmers Glock wordt gestolen, die wil hij terug en daartoe volgt hij door het hele land het spoor van wildedierenspecialiste Vlo.
- Mat Joubert, uit ‘Feniks’ en ‘Duivelspiek’, duikt op in boek 4. Hij werkt niet meer bij de South African Police Service (SAPS) maar voor een particulier bedrijf en moet binnen het met de klant afgesproken tarief een vermissing zien op te helderen. Speurneus Mat zoekt en vindt sporen.

Een en al sporen, actie en verwikkelingen. De diepe liefde van de auteur voor zijn Zuid-Afrika stroomt uit elke porie van het boek. Formidabel werk weer van Deon Meyer! En het is niet klaar: “Dit is net die begin.”