Complex verhaal met verschillende lagen

Het is een beetje doorzetten voor de lezer van De goede zoon van Rob van Essen, want wat lees je? Een toekomstroman, een thriller, een fantasy verhaal of toch een autobiografisch verhaal? Het maakt het verhaal in ieder geval boeiend tot op de laatste pagina.

De zestigjarige hoofdpersoon van het verhaal schrijft plotloze thrillers, maar is nu de weg kwijtgeraakt waardoor het schrijven niet meer goed lukt. Hij raakt verstrikt in zijn verleden, in de tijd toen hij voor het Archief werkte en een vriendschap vormde met Bonzo, ofwel De Meester, en Lennox. Na jarenlang elkaar niet gezien te hebben, haalt Lennox de hoofdpersoon op om naar het zuiden af te reizen. Voor welk doel? Om het geheugen van Bonzo te ‘repareren’. Zijn ze nog de personen toen ze jong waren? Wat is de kern van hun vriendschap? Wie ben je zelf nog als je ouder wordt?

Het knappe aan deze roman is dat je het verhaal pas begrijpt als je doorhebt dat alles met elkaar te maken heeft. De hoofdpersoon neemt je mee in zijn hoofd en vertelt het verhaal over zijn eigen verleden, maar ook die van de andere personages. Nieuwe verhalen worden geconstrueerd in zijn hoofd omdat hij schrijver is en iemand aan een andere identiteit helpt. Hoeveel manieren heb je om verhalen te creëren? Heel veel. Het verhaal gaat ook over de betekenis van verhalen, want als je de rol van je leven niet meer hoeft te vertellen en te spelen, wat blijft er dan over van het verhaal dat je jezelf verteld?

Natuurlijk gaat het verhaal ook over de toekomst met de zelfrijdende en zelfdenkende auto, maar de meest ontroerende en betekenisvolle scenes van het boek gaan over de relatie tussen de hoofdpersoon en zijn moeder. Alle lagen van het verhaal komen in deze scenes samen en dan pas kan je als lezer goed opmerken hoe complex deze roman is! Petje af voor Rob van Essen.