Wat gebeurt er als je jezelf onderweg bent kwijtgeraakt?

Suzanna Esther (1966) schrijft al vanaf haar tiende levensjaar, maar sinds 2013 deelt ze haar teksten op diverse blogs, fora en sociale media. Men kan haar passie voor taal en woorden ook terugzien in haar columns voor verschillende magazines. Suzanna Esther heeft Literatuurwetenschappen gestudeerd en later ook Psychologie. Haar interesse voor het analyseren van het menselijke gedrag komt naar voren in haar romans. De debuutroman van Suzanna Esther, Wervelstof (2017), gaat over de vraag wat je moet doen als iemand je een open ticket naar de andere kant van de wereld stuurt. Ga je dan voor zekerheid of verkies je het avontuur? Het is een gewetensvraag die in je hoofd blijft dwalen. Een gevecht dat niet zomaar verdwijnt, ook niet aan de andere kant van de wereld. Kan hoofdpersoon Suzan haar eenzaamheid overwinnen en nog belangrijker: is het overwinnen van die eenzaamheid wel haar echte redding?

De tweede roman van Suzanna Esther gaat eigenlijk ook over eenzaamheid. In het verhaal spelen verschillende personages een rol, maar de meest interessante persoon uit het verhaal is Maarten. Hij is een gescheiden en eenzame man die geen bijzonder leven heeft. Hij ervaart angstige gevoelens bij zijn dagelijkse reisjes in de tram tussen zijn huis en werk en hij weet zich zelfs geen houding te geven bij het groeten van zijn buurman. Op een dag hoort hij opeens een stem. De Stem lijkt in eerste instantie verdacht veel op de stem van zijn moeder, ex, en alle managers die hem altijd het gevoel hebben gegeven dat hij niets waard is. Toch begint Maarten langzaamaan de Stem te waarderen. Hij of zij geeft Maarten namelijk waardevolle adviezen, zoals hoe hij zijn leven spannender kan maken en op welke manier hij misschien wel een date met zijn knappe collega Lisa kan krijgen. Allemaal waardevolle adviezen waarmee Maarten wellicht weer de juiste weg in zijn leven kan volgen.

'Natuurlijk weet ik best dat er iets moet veranderen in mijn leven, maar dat kun je niet forceren. Het kost tijd'.

De Stem begint met een korte proloog van één pagina die de toon van de roman direct zet. Deze tekst is zo gedetailleerd beschreven dat je als lezer helemaal in het verhaal wordt getrokken. Daarentegen weet je na het lezen van deze korte proloog nog eigenlijk niets en blijf je met vele onbeantwoorde vragen bezig. Suzanna Esther zou echter geen goede schrijfster zijn als ze al direct alle antwoorden op de vragen zou weggeven. De schrokkende gebeurtenis uit de proloog blijft het hele verhaal bij je hangen en is tegelijkertijd hetgeen waar het boek om draait. Haar hoge niveau van schrijven zet Suzanna Esther de rest van de roman door en ze heeft op een originele wijze haar verhaal opgebouwd. De lezer maakt eerst kennis met Maarten en vervolgens met andere personages. In ieder hoofdstuk geeft de schrijfster meer informatie, zodat wij als lezers de puzzel kunnen oplossen. Maar kunnen we die puzzel wel helemaal in elkaar zetten? De climax op het einde van de roman zie je waarschijnlijk niet aankomen.

Hoewel het boek als een thriller wordt aangeprezen, is het veel meer dan dat. De precieze uitwerking van de personages en hun onderlinge problemen transformeren het spannende boek in een literair verhaal over het menselijke gedrag. Maarten probeert bijvoorbeeld zijn leven te verbeteren, krijgt hulp van De Stem, maar weet eigenlijk diep van binnen al waar hij behoefte aan heeft. Hij moet alleen leren luisteren naar zijn innerlijke stem. Maartens collega Lisa krijgt ook te maken met allerlei ontwikkelingen en komt voor een dilemma te staan die haar hele leven beheerst. Kiest ze voor zichzelf of wordt ze te veel beïnvloed door andere mensen uit haar omgeving? Een ander personage misbruikt iemand met zijn macht om te krijgen wat hij wil, maar hij zit al zo dicht bij de grond dat het niets meer uithaalt. Wat kan hij nog meer doen om zijn leven op orde te houden? Het zijn allemaal voorbeelden van mensen die tegen iets aanlopen en de manieren waarop de personages met hun problemen omgaan, geeft stof tot nadenken voor de lezer.

'Ik voelde me een soort eencellig organisme, twijfelend over mijn rol in het universum, niet in staat om ergens aan te haken; een zonder enige houvast in het water drijvende - of eerder verzuipende - alg'.

Er gebeuren een aantal vervelende zaken in het verhaal. Zo wordt er veel gelogen, gefraudeerd en worden er een aantal mensen flink onder druk gezet. Het thema dat het meeste indruk maakt is echter een positief onderwerp, namelijk vriendschap. In het verhaal ontstaat er een vriendschap tussen Maarten en Lisa. Beiden hadden niet verwacht dat ze zoveel aan elkaar konden hebben. Maarten voelde zich niet goed genoeg voor de mooie en sterke Lisa. Daartegenover wist Lisa niet hoe het voelt om iemand om je heen te hebben die vanuit echte interesse naar haar luistert en met haar omgaat. Dit thema is verfrissend, geeft een andere interpretatie aan de roman en maakt het verhaal veel menselijker.

Al met al is De Stem van Suzanna Esther een spannend verhaal met een zeer originele opbouw en een verrassend einde. De schrijfstijl neemt de lezer helemaal mee in het verhaal over de aard van de mens en over de vraag hoe ver iemand kan gaan om iets voor elkaar te krijgen, maar het verhaal toont ook dat er altijd wel iemand is waar je op terug kan vallen. Wat er ook in je leven gebeurd, een ander kan jou altijd weer naar de juiste weg leiden.