Indrukwekkend stukje vergeten geschiedenis

Een uur geleden heb ik de laatste pagina van dit boek gelezen en wat een indrukwekkend boek is het! Vanaf de allereerste bladzijde werd ik helemaal in het verhaal gezogen en liet het me niet meer los. Op een meesterlijke wijze heeft Mirjam Gielen de levens van drie vrouwen van drie generaties met elkaar verbonden en de vele gezichten van de oorlog en de keuzes die gemaakt zijn daarin tastbaar gemaakt voor een generatie die het in veel gevallen moet stellen zonder de eerstehands getuigenissen.

Door de setting wordt het verhaal nog tastbaarder. Ik denk dat veel mensen toch wel minimaal een keer in Nijmegen geweest zijn. Nijmegen Heyendaal, de Goffert, het zijn allemaal hele bekende plekken waardoor het allemaal heel dichtbij voelt. En dichtbij, dat is het ook. Want het verhaal van Grondvuur is ons verhaal, is het verhaal van Nederland, van een stukje geschiedenis wat langzaamaan toch weer gedreigd vergeten te worden.

Wat daarnaast ongelooflijk goed naar voren komt in het boek zijn de grote verschillen tussen de generaties, de tijden die veranderd zijn, de maatschappij die veranderd is en de verwachtingen die veranderd zijn. Maar toch maakt het verhaal pijnlijk duidelijk dat hoe ver je het verleden ook probeert weg te stoppen, het altijd uiteindelijk zijn weg wel vindt en het soms zelfs generaties later nog zijn sporen na kan laten.

Ik wil niet al te veel verklappen, zeker omdat er een paar hele mooie wendingen inzaten die ik niet aan had zien komen, maar ik hoop dat veel mensen dit boek en dit stukje bijna vergeten geschiedenis oppakken!