Een verrassend luchtig boek zonder echte diepgang

Dit is op alle fronten een typisch drie sterren boek en toch heeft het een bepaald verslavend gehalte, waardoor ik het toch niet kon laten het boek thuis nog even snel uit te lezen. En op zich is dat ook wel weer een kwaliteit. Ik kan me voorstellen dat het zeker als zomerread, als je toch iets lekker luchtigs wil, niet te zwaar, niet te diep en niet te ingewikkeld, bij veel mensen toch wel in de smaak gaat vallen. (En dat was een hoop keer toch in één alinea)

Want dat is wel een beetje wat dit boek is. Het is niet te zwaar. Ondanks het feit dat het een thriller is, wordt het gevaar eigenlijk nauwelijks echt voelbaar, mede omdat de afloop van het verhaal al vrij vroeg wordt weggegeven en het vooral een kwestie is van lezen hoe het zover heeft kunnen komen en wat er nu eigenlijk precies gebeurd is. Maar het is geen nachtmerrie materiaal. Verre van zelfs.

Ook de karakters worden nergens echt goed uitgewerkt. We weten van alle karakters wel wat hun vaders voor baan hebben en waar ze wonen, maar ik durf niet echt te zeggen dat ik ook hun persoonlijkheden ken. Misschien is het de kostschool, maar de karakters lijken toch net iets te veel op elkaar, als je het mij vraagt.

En het is ook geen gelaagd kunstwerkje met allerlei twisten en plotwendingen die je niet aan ziet komen. Het is allemaal nogal vrij voorspelbaar en rechtlijnig.

Maar zoals al gezegd, het leest wel ongelooflijk lekker weg. Het is vlot geschreven, het taalgebruik past bij de karakters en wordt in dat opzicht ook nog wel goed gebruikt. En ondanks het feit dat het spanning mist en diepgang, is het wel verslavend. Ik wilde op een bepaald moment weten wat er precies gebeurd was ook. Dat viel dan weer een klein beetje tegen, maar vooruit.

Zoals ik al zei. Een typisch drie sterren boek. En wie heeft daar op zijn tijd niet gewoon even zin in?