Mooie afsluiter

Dit boek was eigenlijk precies wat ik ervan verwacht en gehoopt had. Hoewel dat betekent dat er weinig echt grote verrassingen waren en hoewel dat ook betekent dat het einde niet bijzonder spectaculair was, heb ik het boek toch wel met een glimlach en voldaan gevoel dichtgeslagen. Misschien is Claudia Gray niet de allerbeste schrijfster ooit, maar ik merk wel dat ik haar boeken gewoon heerlijk vind.

Allereerst heeft ze gewoon een hele fijne, snel leesbare, vlotte schrijfstijl. Ik kan met meer dan 120 pagina's per uur door haar boeken vliegen, zonder een woord of nuance te missen. En hoewel ik het soms wel leuk vindt om intellectueel en taalkundig net iets meer uitgedaagd te worden, vind ik dit op zijn tijd ook gewoon heel lekker.

Daarnaast vind ik de personages in dit verhaal heel leuk. Zijn het de meest gelaagde en originele personages ooit? Wellicht niet. Maar ze zijn herkenbaar, ze bezitten een bepaalde mate van intelligentie waardoor ik me niet aan hun domheid zit te ergeren en ze communiceren. Vooral dat laatste vind ik ongelooflijk prettig en ongelooflijk belangrijk. De drama voelt daardoor niet als drama omdat het nu eenmaal moet. De drama ontstaat ONDANKS het feit dat de karakters het niet zelf veroorzaken of bedoelen.

Het plot van deze serie is niet bijster origineel, maar het komt wel heel mooi samen in het laatste boek. Alle puzzelstukjes van het eerst boek en het tweede boek, worden in dit verhaal op de juiste plek gelegd, waardoor een mooi geheel ontstaat dat nog wel wat open eindjes achterlaat, maar geen cliffhangers of grootse onbeantwoorde vragen.

Al met al heb ik heel erg van dit verhaal genoten, waarbij boek 2 wat mij betreft de zwakkere schakel van de serie was, en ik heb er nu al zin in om mijn volgende Claudia Gray serie te gaan lezen!