Aangrijpend slot dystopische trilogie

‘Finale’ is het laatste deel van de ‘Legend’ trilogie van de Amerikaanse schrijfster Marie Lu, een dystopische YA serie. In de eerste delen trof de gelukkige lezer een verhaal dat vol zat met spanning actie en ontroerende momenten. De twee jonge hoofdpersonen Day en June waren wellicht iets te volwassen voor hun leeftijd, maar spraken wel tot verbeelding. Zeker Day was een rebel en held van de meest aantrekkelijke soort. Hoewel dit laatste deel de draad acht maanden na het einde van deel twee oppakt, zet dat beeld zich moeiteloos voort. Het blijft een mooi doorlopend verhaal, hoewel ieder deel van deze trilogie een eigen ontknoping heeft.

NB: vanaf nu komen er in deze recensie spoilers voor betreffende de eerdere delen ‘Legend’ en ‘Wonderkind’.

Inhoud
In ‘Finale’ (jammer genoeg weer een nietszeggende titel) dreigt er opnieuw oorlog uit te breken tussen de Republiek en de Koloniën. Het pestvirus blijkt namelijk verspreid te zijn onder soldaten van de Koloniën en dat wordt niet gepikt. De Republiek krijgt een ultimatum gesteld: binnen een bepaalde moeten ze met een medicijn komen of de Koloniën zullen aanvallen. Dan begint er voor Elector Anden en June een race tegen de klok om dat medicijn te krijgen. Helaas lijkt Eden, Days jongere broer, de enige die antistoffen tegen het virus in zich draagt en moet June na acht maanden stilte weer contact zoeken met Day om hem te vragen op Eden te mogen testen. Iets dat Day volgens verwachting weigert.

Levensecht
De dingen die volgen zijn weer verrassend levensecht beschreven, zoals ook in de andere delen. Als de straaljagers door de lucht scheren, sta je er zelf zo’n beetje onder. Haar vermogen tot het geven van indringende beschrijvingen zal altijd een sterk punt blijven van Marie Lu.

Ingeleefd
Net zo goed als haar personages goed ingeleefd zijn. Ze zullen alleen afstandelijk of kil overkomen als dat hun karakter nu eenmaal is. Van Day kun je zelfs zeggen dat hij overweldigend is als altijd.

Opvallend is echter dat June in dit boek ongelukkiger is dan Day, hoewel die laatste het fysiek gezien zwaarder te verduren krijgt dan ooit tevoren. June vecht echter tegen een toenemende eenzaamheid, die ontstaat wanneer ze steeds meer tussen twee werelden in blijkt te vallen. Ze is teveel door Day beïnvloed om nog in de wereld van Anden en rijke Republikeinen te passen, maar haar connecties met de elite blijft dammen opwerpen naar Day toe. En dan zijn de patriotten vaak ook niet zo vriendelijk tegen haar. Hierdoor is het uiteindelijk June haar lot dat dit boek een aangrijpend besluit zal geven.

Te weinig verrassing
Helaas is het verhaal zelf daarmee niet helemaal gered. Belangrijkste probleem is dat er niet zoveel verrassing in zit. Er zit een in eerdere delen goed voorbereide ontknoping in, maar die komt al op zo’n driekwart van het boek. Wat daarna volgt is eigenlijk grotendeels afwikkeling, hoe intens soms ook. Vóór de genoemde ontknoping lopen de dingen veelal ook gewoon zoals ze lopen. Vaak heftig, maar zelden onverwacht. Nu is dat op zich niet al te storend, omdat het verhaal een hoge vaart heeft en spannend genoeg blijft, maar toch had ik van een afsluitend boek van een trilogie iets meer verwacht op dit punt. Desondanks moge het duidelijk zijn dat deze trilogie tot mijn favorieten is gaan behoren.