Lezersrecensie
Sterke combinatie van historische fantasy en romance
Het op zichzelf staande boek ‘Zilverwolf’ van de Amerikaanse schrijfster Alice Borchardt stamt uit 1998 en is dus niet al te recent uitgekomen. Toch schrijf ik er een recensie over want het is, nog steeds, een opmerkelijke cross over tussen historische fantasy en romance. Opmerkelijk omdat een temperamentvolle maar redelijk standaard verlopende romance én een volwaardig fantasyverhaal zijn ingebed in een ongebruikelijke historische setting. Een combinatie van elementen die je niet vaak tegenkomt.
De geschiedenis
De plaats van handeling is Rome ten tijde van de opkomst van Karel de Grote (tegen het einde van de 8ste eeuw). De stad verkeert nog steeds in slechte doen (letterlijk en figuurlijk) na de val van het Romeinse Rijk zo’n drie eeuwen eerder (al zetelt de Paus er wel nog). Een aantal machtige Romeinen, onder wie de Paus, ziet dat graag veranderen met allerlei machtspelletjes als gevolg.
Op al deze punten blijkt Alice Borchardt een uistekende historica te zijn. Ze schetst een levensecht en opvallend gedetailleerd beeld van het Rome uit die tijd, zo overtuigend zelfs dat je soms het gevoel hebt zelf aanwezig te zijn. Verder heeft ze de politieke machtsverhoudingen zoals die destijds lagen niet alleen uitstekend begrepen, maar beschrijft ze die ook op een manier dat je het als lezer goed kunt volgen. Dat is prettig met een plaats en periode waarvan zelfs de meeste historici (ahum) niet het fijne afweten. Er is vrij weinig bekend over deze periode, dus Borchardt zal ongetwijfeld de nodige 'educated guesses' hebben toegepast, maar daar merk je niets van. De auteur heeft een heldere visie op hoe het geweest kan zijn en verweeft ook haar fictieve personages naadloos in het geheel.
De fantasy
Vrouwelijke hoofdpersoon is Regeane, een jonge vrouw die verwant is aan Karel de Grote en daarom een pion wordt in de Romeinse machtspelletjes. Ze bezit echter een aantal opmerkelijke talenten: ze heeft een geheugen dat duizenden jaren teruggaat, bovennatuurlijke zintuigen en is een weerwolf. Uiteindelijk zal ze al deze eigenschappen hard nodig hebben om zich staande te houden tegenover de verschillende partijen die haar willen domineren en voor hun karretje spannen.
Mannelijke hoofdpersoon is Maniël. Hij is boer, maar ook de leider van een roedel weerwolven. Hij en zijn troep proberen zich gedekt te houden en afzijdig van de Romeinse politiek, maar door verschillende problemen lukt dat steeds minder goed. Vervolgens komt Regeane ook nog eens op hun pad en dan moeten de weerwolven toch partij kiezen.
Dit is kortom een weerwolvenverhaal, vertelt vanuit het perspectief van twee van hen. Dat past goed bij de setting van een vervallen stad. Ook de andere magische eigenschappen van Regeane zijn passend en bovendien op natuurlijke wijze in het verhaal verweven. Misschien horen weerwolven meestal tot horror, maar dat is dit boek niet. Dit is beslist fantasy, al is het geen ‘high fantasy’ vol draken, trollen en vuurballen gooiende magiërs.
De romance
Regeane krijgt in de loop van het verhaal van verschillende personen hulp en zal daardoor van mishandeld meisjes opbloeien tot aantrekkelijke jonge vrouw. Dat laat een man als Maniël natuurlijk niet onberoerd. De gevoelens die aldus tussen de twee groeien, nemen een belangrijke plaats in het boek in. Daarmee is de romance hier niet louter een zijlijntje van het grote verhaal, maar een wezenlijk onderdeel daarvan. Het einde laat zich raden, maar de inventiviteit waarmee het een en ander tot stand komt is gelukkig groot genoeg om het boek interessant te houden.
De schrijfstijl
De schrijfstijl van Alice Borchardt is vloeiend, maar lijkt ook aansluiting te zoeken bij lezers van romance. Dat is voor veel fantasyfans misschien even wennen, maar de moeite van het proberen waard. Dit is immers een verrassend goede historische fantasy voor een liefdesroman.
Alice Borchardt
De auteur heeft haar sporen trouwens verdiend met historische fantasy. Iets dat haar in de genen zat, want deze schrijfster van meerdere weerwolvenromans was de volle zus van vampiergrootheid Anne Rice. Helaas is ze niet meer onder ons. Zilverwolf zou haar enige in het Nederlands vertaalde boek worden.
De geschiedenis
De plaats van handeling is Rome ten tijde van de opkomst van Karel de Grote (tegen het einde van de 8ste eeuw). De stad verkeert nog steeds in slechte doen (letterlijk en figuurlijk) na de val van het Romeinse Rijk zo’n drie eeuwen eerder (al zetelt de Paus er wel nog). Een aantal machtige Romeinen, onder wie de Paus, ziet dat graag veranderen met allerlei machtspelletjes als gevolg.
Op al deze punten blijkt Alice Borchardt een uistekende historica te zijn. Ze schetst een levensecht en opvallend gedetailleerd beeld van het Rome uit die tijd, zo overtuigend zelfs dat je soms het gevoel hebt zelf aanwezig te zijn. Verder heeft ze de politieke machtsverhoudingen zoals die destijds lagen niet alleen uitstekend begrepen, maar beschrijft ze die ook op een manier dat je het als lezer goed kunt volgen. Dat is prettig met een plaats en periode waarvan zelfs de meeste historici (ahum) niet het fijne afweten. Er is vrij weinig bekend over deze periode, dus Borchardt zal ongetwijfeld de nodige 'educated guesses' hebben toegepast, maar daar merk je niets van. De auteur heeft een heldere visie op hoe het geweest kan zijn en verweeft ook haar fictieve personages naadloos in het geheel.
De fantasy
Vrouwelijke hoofdpersoon is Regeane, een jonge vrouw die verwant is aan Karel de Grote en daarom een pion wordt in de Romeinse machtspelletjes. Ze bezit echter een aantal opmerkelijke talenten: ze heeft een geheugen dat duizenden jaren teruggaat, bovennatuurlijke zintuigen en is een weerwolf. Uiteindelijk zal ze al deze eigenschappen hard nodig hebben om zich staande te houden tegenover de verschillende partijen die haar willen domineren en voor hun karretje spannen.
Mannelijke hoofdpersoon is Maniël. Hij is boer, maar ook de leider van een roedel weerwolven. Hij en zijn troep proberen zich gedekt te houden en afzijdig van de Romeinse politiek, maar door verschillende problemen lukt dat steeds minder goed. Vervolgens komt Regeane ook nog eens op hun pad en dan moeten de weerwolven toch partij kiezen.
Dit is kortom een weerwolvenverhaal, vertelt vanuit het perspectief van twee van hen. Dat past goed bij de setting van een vervallen stad. Ook de andere magische eigenschappen van Regeane zijn passend en bovendien op natuurlijke wijze in het verhaal verweven. Misschien horen weerwolven meestal tot horror, maar dat is dit boek niet. Dit is beslist fantasy, al is het geen ‘high fantasy’ vol draken, trollen en vuurballen gooiende magiërs.
De romance
Regeane krijgt in de loop van het verhaal van verschillende personen hulp en zal daardoor van mishandeld meisjes opbloeien tot aantrekkelijke jonge vrouw. Dat laat een man als Maniël natuurlijk niet onberoerd. De gevoelens die aldus tussen de twee groeien, nemen een belangrijke plaats in het boek in. Daarmee is de romance hier niet louter een zijlijntje van het grote verhaal, maar een wezenlijk onderdeel daarvan. Het einde laat zich raden, maar de inventiviteit waarmee het een en ander tot stand komt is gelukkig groot genoeg om het boek interessant te houden.
De schrijfstijl
De schrijfstijl van Alice Borchardt is vloeiend, maar lijkt ook aansluiting te zoeken bij lezers van romance. Dat is voor veel fantasyfans misschien even wennen, maar de moeite van het proberen waard. Dit is immers een verrassend goede historische fantasy voor een liefdesroman.
Alice Borchardt
De auteur heeft haar sporen trouwens verdiend met historische fantasy. Iets dat haar in de genen zat, want deze schrijfster van meerdere weerwolvenromans was de volle zus van vampiergrootheid Anne Rice. Helaas is ze niet meer onder ons. Zilverwolf zou haar enige in het Nederlands vertaalde boek worden.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne-Claire Verham
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
