Dit weekend 'Schuilplaats' van Linda Jansma uitgelezen. Wat een boek! Ik ben fan van het eerste uur en ik vond Caleidoscoop tot nu toe haar beste, en Houvast kon me het minst bekoren, maar vond ik altijd nog heeeeeeel erg goed. En dan nu 'Schuilplaats'. Mayke en Han hebben zes pleegkinderen, en krijgen de vraag om crisisopvang te verzorgen voor drie zusjes. Doen ze meteen, maar Mayke heeft gelijk in de gaten dat er iets is met het oudste meisje, Nikki. Ja, ze zijn allemaal verwaarloosd en mishandeld maar toch, er IS iets met dat kind waar Mayke niet zo meteen de vinger op kan leggen. En dan verdwijnt een van hun andere pleegkinderen. Hebben de zusjes daar iets mee te maken? En waarom doet pleegdochter Fay opeens zo raar? Wat is het dat Mayke blijft achtervolgen, wat is er vier jaar geleden gebeurd, waarom haat Nelleke haar zo?
Uiteindelijk komt alles mooi samen en zie je het hele plaatje. Wat mij vooral wist te bekoren is de manier waarop Linda een gezin met pleegkinderen beschrijft. Als ervaringsdeskundige kan ik beamen dat het echt goed zit. Het is duidelijk dat Linda iemand is met een groot hart, vooral voor de zwakkeren en minder bedeelden. Haar baan als hondentrimster en de leuke foto's van poes Frodo, (met goedkeuring van Frodo op fb gepubliceerd, dat spreekt) en de personages in haar boeken laten zien hoe ze zich kan inleven, ook in personages die ver van de eigen leefwereld afstaan en dat is absoluut niét iedereen gegeven, daarvoor heb je een mens nodig met veel empathie. In dit boek komen de vele personages allemaal mooi uit de verf, heeft ze soms begrip voor foute keuzes die mensen maken, als die dan later de gevolgen ervan dragen en heeft ze absoluut geen consideratie met diegenen die kwaadwillig aan de zwaksten in onze maatschappij raken, de kinderen. Dat alles verpakt in een spannend verhaal dat je tot op het allerlaatst in spanning houdt. Maar als het boek uit is, is het niet over. Op een andere site vroeg iemand een aantal weken geleden wat het verschil was tussen een goed boek en een mooi boek. Een goed boek, voor mij, is een boek dat je doet nadenken. Een boek waar je nog eens aan terugdenkt als je een krantenartikel leest, een item op tv ziet. Waar je het volmondig mee eens bent, of helemaal niet, of iets daartussenin. Een goed boek is een boek dat je bijblijft, waarvan je iets meeneemt op je verdere weg. Een mooi boek, voor mij, is een boek dat je graag las, waarvoor je andere dingen uitstelde, een boek dat je met een zucht van spijt dichtslaat na de laatste bladzijde en af en toe nog een keer oppakt terwijl je bedenkt 'was toch een mooi boek'. En ' Schuilplaats'? Schuilplaats heeft het gewoon allemaal! Dank je wel Linda voor een mooi, een goed en waardevol boek!