Recensie All-inclusive

Zelf lezen en eens kijken wat de contradictie betreft.
Welke contradictie??
Ik ontvang per mail regelmatig de Bestseller 60 van CPNB waarin in al lange tijd meerdere titels van Suzanne Vermeer vemeld staan (op 25-01-2012 zelfs zes titels!!) en ik zie op Dizzie twaalf titels waarvan er een drie duimpjes krijgt en de rest maar net boven de twee duimpjes krijgt .

Wat is dit: al maanden lang verkopen de boeken van deze schrijver als zoet broodjes? Zelfs de nieuwste en tevens laatste titel Noorderlicht die per 17-01 te koop is, staat na drie weken op nummer 1 in diezelfde lijst.....
Klopt deze lijst niet? Is het allemaal marketing? Of is het iets anders dat mijn zeer gerespecteerde medelezers op Dizzie stoort?

Een feit is dat er reeds 1 miljoen boeken van Suzanne Vermeer verkocht zijn. Of beter: van Paul Goeken die op 21 juni 2011 op 48-jarige leeftijd overleed aan kanker. De uitgever verklaarde na zijn overlijden dat Paul Goeken na 6 eerdere titels onder eigen naam uitgebracht te hebben, gekozen had voor een pseudoniem voor dit nieuwe genre.

Welk genre hebben we het dan over?? De kaft heeft het over een literaire thriller, een kreet waar van alles "spannends" in geschoven wordt.
De website van Suzanne Vermeer vermeld zelf het volgende:
All-inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en werd meteen een bestseller. Ook voor de volgende boeken (inmiddels 9 titels) waren de reisbranche en het toerisme het uitgangspunt en inmiddels is dat het unieke handelsmerk geworden voor deze ijzersterke vakantiethrillers.

Ikzelf ben altijd geneigd om het "vakantielectuur" te noemen.
Dit eerste boek dat ik van deze schrijver lees begint zowat als een chicklit waarbij Chantal een kwetsbaar fragiel vrouwtje is die als wens heeft de allerbeste moeder te zijn en een verantwoordelijk weloverwogen leven aan haar kinderen te bieden. Niet te veel verstoringen en verrassingen, het liefste alles in harmonie en vanzelf want assertief gedrag is haar vreemd.
Het leest als een tierelier. Dan nemen we een actualiteit en een gebeurtenis en de hoofdpersonen zijn gedwongen om zich te ontwikkelen en omdat het dan ook nog een thriller te laten zijn moeten spannende gebeurtenissen zich nog verder ontwikkelen.

Volgens die ingrediënten is het een verhaal wat heel makkelijk leest, maar de verhaal lijn is flinterdun tot onwaarschijnlijk, terwijl ook de personages zich niet in diepte ontwikkelen.
Het doet mij denken aan sommige tijdschriften die verhalen vertellen over vrouwen die iets traumatisch meemaken en vervolgens verder moeten met hun leven, bij dit boek is dit een langer verhaal in roman vorm.

Het feit dat het zo enorm verkoopt betekend dat er wel degelijk een doelgroep voor dit lichte leesvermaak is, zijn dit dezelfde mensen die in de supermarkt wekelijks een dergelijk tijdschrift meenemen? Ergens in All-inclusive worden de problemen van Heleen door Jeroen verwoord als:
"Aan de andere kant is het ook wel eens prettig om te horen dat het gras bij de buren niet altijd groener is". . Is dit de beweegreden voor de grote groep lezers van de door mij gesuggereerde type tijdschriften?
De wekelijkse tijdschriften misère door Paul Goeken omgezet in vakantielectuur?

Een thriller zeker niet, literair: neen, maar wel ontzettend leesbaar en daarbij respect voor het plezieren van zovele lezers die op vakantie dit makkelijk in de zonnestoel, onder het genot van een drankje, wegpeuzelen en zich het verhaal levendig herinneren als er een incident met een van de mede-vakantiegenoten plaatst vind...... het is net of je een goeie Vriendinhebt die ook zoiets meegemaakt heeft.....

Niet mijn ding, maar ik denk dat ik me de contradictie kan indenken , kijk, dat was nu wat mij interesseerde en daardoor toch genoten.