Recensie Herfstlied

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen.  De eenvoudige veelal korte zinnen deden me in het begin snakken naar een boek vol proza met volle wollige, uit 6 zinsdelen opgebouwde zinnen die alleen een regendruppel omschrijven. Desalniettemin leest het daardoor ook net zo makkelijk weg. Vanaf zo ongeveer blz 200 begint het verhaal meer te lopen. Het is geen complex verhaal maar er worden wel meerdere kandidaten "bewerkt"als mogelijke dader. Met een sterk plot, waarbij ik moet lachen om mijn eigen seksistische vooroordelen en daarbij een mooi sluitend hoofdstuk, leg ik het boek toch tevreden weg.
Simone van der Vlugt blijft voor mij in de huidige line-up van nederlandse "spannende boeken" schrijfsters er een in mijn top-3.