Ieder zijn eigen verhaal

Verslaggever en tv-recensent Haro Kraak publiceerde verschillende korte verhalen in literaire tijdschriften en schreef vervolgens zijn debuutroman; Lekhoofd. Noah Kremers hersenen lekken, letterlijk. Hij proeft geluiden en ziet letters en cijfers in kleuren, het onderscheid tussen verschillende zintuigen is bij hem niet zo strikt gescheiden als bij de meeste mensen. Klasgenoten vinden hem raar maar zijn vriend Teun helpt hem de grenzen van de perceptie te verkennen.

Lekhoofd leest gemakkelijk. Kraak schrijft in heldere zinnen en bewoordingen het verhaal van Noah en zijn omgeving. Zijn schrijfstijl is beeldend en past bij de aandoening van zijn hoofdpersonage. De observaties van Noah leveren interessante combinaties en daarmee prachtige zinnen op: ‘De zachtgele zaterdag gaf alles een sepiafilter. We reden door een oude, vergeelde foto, de hoekjes krulden op.’ Kraak spreekt met zijn verhaal alle zintuigen aan.

Noah probeert zich staande te houden in de alledaagse gekkigheid. Zijn aandoening houdt hij voor iedereen zoveel mogelijk verborgen om te voorkomen dat hij officieel voor gek wordt verklaard. Alleen Teun weet van zijn problemen. Vriendschap en vertrouwen zijn belangrijke thema’s in Lekhoofd. Zelfs na een heftige ruzie overwint echte vriendschap, vriendschap waar je op kunt bouwen zelfs al lijkt de hele wereld om je heen in te storten: ‘vriendschap bestaat net zo goed uit dat wat niet gezegd wordt’.

De problemen in het gezin van Noah staan ook centraal; zijn vreemdgaande vader die zijn werk steeds meer verwaarloost en uiteindelijk het gezin het faillissement in helpt, zijn moeder die lijdt aan kleptomanie en toch probeert het gezin bij elkaar te houden en zijn veel te wijze zusje. Het zijn allemaal zaken die voor lezers waarschijnlijk herkenbaar zijn, en hoewel Lekhoofd een geloofwaardige roman is komen er wel heel veel problemen op toevallige wijze samen.

Kraak laat zien dat ieder zijn eigen verhaal heeft en dat iedereen wel iets mankeert en slaagt daar overtuigend in. Tot de laatste pagina blijft het verhaal boeien en houdt de auteur de spanning erin. Het verhaal is rond en houdt toch de mogelijkheid tot verdere interpretatie open en dat maakt een geslaagd einde aan deze intrigerende debuutroman.