Lezersrecensie
Zet de lezer slim op het verkeerde been
Een lijk in een lift op de universiteit, dat vervolgens spoorloos verdwijnt. Dat klinkt als het begin van een detective of thriller, maar niets blijkt minder waar in het nieuwste boek van schrijver en literatuurcriticus Arie Storm. ‘Maans stilte’ zet de lezer ervan constant op het verkeerde been en legt de nadruk op zijn eigen literaire status.
Arie Storm gebruikt de verdwijning van het lichaam van hoogleraar Nederlandse letterkunde Eddie Maan als een aanleiding om het verhaal van zijn hoofdpersonages te vertellen. Schrijver en docent creative writing aan dezelfde universiteit, August, worstelt met zichzelf en zijn verleden. Zijn vrouw Alice wordt gek van haar moeder, die haar constant een schuldgevoel bezorgt. Vik Schnee, een collega van August, heeft ze ook niet allemaal op een rijtje.
Nostalgie
Storm gebruikt in zijn schrijven vooral veel sfeerbeelden, uitgewerkt in opsommingen van details. Zijn zinnen beslaan vaak halve pagina’s. Aan sommige zinnen lijkt geen einde te komen en die passages lezen bijna als een stream of consciousness. Dit maakt dat de lezer ze soms een paar keer moet lezen om precies te volgen waar het over gaat. Toch weet de auteur zijn verhaal boeiend te houden door de raadselachtige verdwijning van Eddie Maan en de nostalgische manier waarop August over het verleden praat. Een andere tijd waarin Nederland zo anders was, waarin roken nog normaal bevonden werd en elk gezin op zondagochtend voor dag en dauw naar de kerk vertrok.
Literatuur
August denkt niet alleen over het verleden, maar ook over de functie van literaire schrijvers, redacteuren en recensenten in de maatschappij. ‘Maans stilte’ herinnert de lezer er constant aan dat deze een boek zit te lezen, dat er sprake is van een constructie. ‘Ze leefde, vond Alice, alsof haar leven iemand anders toebehoorde, als een verhaal dat nog niet was geschreven, een personage dat nog niet volledig was uitgewerkt.’ Het boek zit vol met verwijzingen naar andere literaire werken en genres, wat het boek interessant maakt. Storm levert dus een verrassend boek dat de moeite waard is om te lezen.
[Deze recensie verscheen eerder (2015) op CLEEFT]
Arie Storm gebruikt de verdwijning van het lichaam van hoogleraar Nederlandse letterkunde Eddie Maan als een aanleiding om het verhaal van zijn hoofdpersonages te vertellen. Schrijver en docent creative writing aan dezelfde universiteit, August, worstelt met zichzelf en zijn verleden. Zijn vrouw Alice wordt gek van haar moeder, die haar constant een schuldgevoel bezorgt. Vik Schnee, een collega van August, heeft ze ook niet allemaal op een rijtje.
Nostalgie
Storm gebruikt in zijn schrijven vooral veel sfeerbeelden, uitgewerkt in opsommingen van details. Zijn zinnen beslaan vaak halve pagina’s. Aan sommige zinnen lijkt geen einde te komen en die passages lezen bijna als een stream of consciousness. Dit maakt dat de lezer ze soms een paar keer moet lezen om precies te volgen waar het over gaat. Toch weet de auteur zijn verhaal boeiend te houden door de raadselachtige verdwijning van Eddie Maan en de nostalgische manier waarop August over het verleden praat. Een andere tijd waarin Nederland zo anders was, waarin roken nog normaal bevonden werd en elk gezin op zondagochtend voor dag en dauw naar de kerk vertrok.
Literatuur
August denkt niet alleen over het verleden, maar ook over de functie van literaire schrijvers, redacteuren en recensenten in de maatschappij. ‘Maans stilte’ herinnert de lezer er constant aan dat deze een boek zit te lezen, dat er sprake is van een constructie. ‘Ze leefde, vond Alice, alsof haar leven iemand anders toebehoorde, als een verhaal dat nog niet was geschreven, een personage dat nog niet volledig was uitgewerkt.’ Het boek zit vol met verwijzingen naar andere literaire werken en genres, wat het boek interessant maakt. Storm levert dus een verrassend boek dat de moeite waard is om te lezen.
[Deze recensie verscheen eerder (2015) op CLEEFT]
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Oerlemans
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
