Lezersrecensie
Jonathan Coe kan alles en 'Nummer 11' is het bewijs
De Britse Jonathan Coe gaf zijn elfde roman de toepasselijke titel Nummer 11. Tussen zijn tien eerdere boeken zitten succesvolle romans als Expo 58 en De gesloten kring, maar ook een biografie over auteur B.S. Johnson waarvoor hij de Samuel Johnson Prize ontving. Coe is dus van veel markten thuis. Dat hij alles kan bewijst hij nu met Nummer 11.
De elfde roman van Coe gaat over het leven in de eenentwintigste eeuw, in de breedst denkbare zin. De kloof tussen arm en rijk, de dunne scheidslijn tussen wat nog privé en wat publiek is. 140 tekens kunnen tegenwoordig ons leven veranderen, net als een ontmoeting met de juiste (of verkeerde) persoon.
Eén verhaal
‘Nummer 11’ bestaat eigenlijk uit vijf korte verhalen die samen de roman vormen. Coe maakt er één geheel van door de personages de verhalen met elkaar te laten verbinden. In het eerste verhaal gaat Rachelbij haar grootouders logeren, in een ander verhaal is ze student aan de universiteit. De vriendin die in het eerste verhaal met Rachel meegaat is ook de dochter van de zangeres die in een ander verhaal besluit mee te doen aan een reality-serie. De verhalen zijn allemaal verschillend maar Coe weet ze aan het eind meesterlijk met elkaar te verbinden. In het laatste verhaal kruisen de wegen van alle belangrijke personages uit de eerdere verhalen elkaar, zonder dat het gekunsteld overkomt.
Zo veel genres
Fantasy, thriller of een reality-serie? Nummer 11 is het allemaal en tegelijk ook allemaal niet. De afzonderlijke verhalen zijn in compleet andere stijlen geschreven en samen maken ze een originele roman. In eerste instantie lijkt het boek een spannende fantasy-roman te gaan worden: ‘Wat het ‘iets’ was, was in eerste instantie niet duidelijk, maar toen het tweetal dichterbij kwam, leek het – hoe onwaarschijnlijk dat ook was – een of andere vogel te zijn.’ In het volgende verhaal gebruikt Coe tweets en scenarioteksten om er vervolgens een heuse detective aan vast te plakken. Wat blijft is de snelle pen van Coe en zijn treffende observaties van het leven in onze tijd. Na het lezen van Nummer 11 kun je niet anders dan fan zijn.
In zijn elfde roman Nummer 11 verweeft Jonathan Coe verhalen in verschillende stijlen en genres tot één roman over het leven in de 21ste eeuw.
[Deze recensie verscheen eerder (2016) op CLEEFT]
De elfde roman van Coe gaat over het leven in de eenentwintigste eeuw, in de breedst denkbare zin. De kloof tussen arm en rijk, de dunne scheidslijn tussen wat nog privé en wat publiek is. 140 tekens kunnen tegenwoordig ons leven veranderen, net als een ontmoeting met de juiste (of verkeerde) persoon.
Eén verhaal
‘Nummer 11’ bestaat eigenlijk uit vijf korte verhalen die samen de roman vormen. Coe maakt er één geheel van door de personages de verhalen met elkaar te laten verbinden. In het eerste verhaal gaat Rachelbij haar grootouders logeren, in een ander verhaal is ze student aan de universiteit. De vriendin die in het eerste verhaal met Rachel meegaat is ook de dochter van de zangeres die in een ander verhaal besluit mee te doen aan een reality-serie. De verhalen zijn allemaal verschillend maar Coe weet ze aan het eind meesterlijk met elkaar te verbinden. In het laatste verhaal kruisen de wegen van alle belangrijke personages uit de eerdere verhalen elkaar, zonder dat het gekunsteld overkomt.
Zo veel genres
Fantasy, thriller of een reality-serie? Nummer 11 is het allemaal en tegelijk ook allemaal niet. De afzonderlijke verhalen zijn in compleet andere stijlen geschreven en samen maken ze een originele roman. In eerste instantie lijkt het boek een spannende fantasy-roman te gaan worden: ‘Wat het ‘iets’ was, was in eerste instantie niet duidelijk, maar toen het tweetal dichterbij kwam, leek het – hoe onwaarschijnlijk dat ook was – een of andere vogel te zijn.’ In het volgende verhaal gebruikt Coe tweets en scenarioteksten om er vervolgens een heuse detective aan vast te plakken. Wat blijft is de snelle pen van Coe en zijn treffende observaties van het leven in onze tijd. Na het lezen van Nummer 11 kun je niet anders dan fan zijn.
In zijn elfde roman Nummer 11 verweeft Jonathan Coe verhalen in verschillende stijlen en genres tot één roman over het leven in de 21ste eeuw.
[Deze recensie verscheen eerder (2016) op CLEEFT]
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Oerlemans
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
