Een schrijnende gezinssituatie in Poolzomer

In Poolzomer vertelt Anne Swärd het verhaal over een allesbehalve normaal gezin. Kaj is als kind door haar moeder afgegeven bij haar vader Jack en zijn vrouw Ingrid. Ze wordt halsoverkop verliefd op haar halfbroer Kristian. Kristian slaapt op zijn beurt met de vriendin van zijn broer Jens; Lisette. Kaj krijgt de schuld van deze hele situatie maar is er wel een schuldige aan te wijzen?

“Haar blik is open en zeker, maar alleen als je er niet te lang in kijkt. Louter als bescherming voor haar andere blik. Die de wereld splijt in licht en donker, oorzaak en gevolg, die de delen husselt en in een andere volgorde legt.” Swärd laat de lezer zich identificeren met Kaj, zij krijgt indirect de schuld van alle familieproblemen, maar de manier waarop Swärd haar neerzet maakt dat je haar als lezer niets kwalijk kan nemen. Kaj is niet helemaal van deze wereld, maar tegelijkertijd de onschuld zelve.

Swärd heeft een prettige schrijfstijl die makkelijk wegleest maar tegelijk een literair tintje heeft. “En die vinger duwde tegen het kaartenhuis. […] Maar ik zag eerst niet dat de bovenste kaart langzaam door de lucht begon te dwarrelen.” Het boek vertelt geen chronologisch verhaal, maar aan het einde vallen alle puzzelstukjes in elkaar. De relaties tussen alle personages worden duidelijk en gebeurtenissen eerder uit het verhaal worden in nieuwe perspectieven geplaatst naarmate het boek vordert.

Poolzomer is dus zeker een aanrader voor de liefhebber van ‘lichte’ literaire werken. Geen onmogelijk werk om je doorheen te worstelen maar je lekker verliezen in een wereld vol problemen die ver van je bed staan. Swärd schreef met Poolzomer een boek dat je niet meer weg kunt leggen als je er eenmaal in begonnen bent en dat tot het einde spannend blijft door alle onverwachte wendingen in de familiesituatie. Een toppertje voor de herfst!