Kleurloze kopie

Het verbaast mij dat Clive Cussler zijn naam laat misbruiken door co-auteurs als Paul Kemprecos die meeliften op zijn succes, maar niet kunnen tippen aan zijn talent. De held Kurt Austin is een kleurloze kopie van Cusslers Dirk Pitt. Woont Pitt in een verbouwde hangar, dan woont Austin in een verbouwd botenhuis. Verzamelt Pitt oude auto’s dan verzamelt Austin oude pistolen. En Austin heeft net als Pitt een sidekick, in de persoon van Joe Zavala, die zo mogelijk nog kleurlozer is dan Austin. De schrijfstijl van Kemprecos kenmerkt zich door een overdosis bijvoeglijke naamwoorden en slechte metaforen. Bijvoorbeeld: ‘De slanke kajak vloog over het saffierblauwe oppervlak van de Puget Sound alsof hij uit een boog was weggeschoten’.
Avonturenboeken zoals deze moeten het meer hebben van de actie dan van de schrijfstijl. Ook daarmee haalt Kemprecos niet het niveau van Cussler. Hoe ongeloofwaardig zijn boeken ook zijn, Cussler weet ze wel dat beetje extra mee te geven waardoor ze uitermate onderhoudend worden. Kemprecos kan dat niet. Hoezeer hij ook zijn best doet, het wordt nergens echt spannend. De twee sterren krijgt hij voor de moeite.
Het verhaal: een paar rijke mannen willen af van de macht van organisaties als de Wereldbank en de WTO. Dit willen ze bereiken door de wereld eens flink op te schudden. Aan de hand van het werk van een overleden Hongaarse uitvinder bedenken ze een manier om het elektromagnetische veld van de aarde zo te beïnvloeden, dat de polen gaan schuiven. Dat dit enorme vloedgolven, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, klimaatveranderingen en uiteindelijk het einde van de wereld gaat inhouden, is voor hen geen belemmering. Daar zijn schuilkelders voor. Gelukkig heeft de Hongaarse uitvinder ook een tegenmiddel bedacht, waarvan hij het geheim in een kinderversje heeft gestopt dat hij zijn kleindochter heeft geleerd (ík ben niet degene die dit verzonnen heeft).
Afgezien van het feit dat het verhaal absurd is, is het plot ook niet sterk. Daarvoor zitten er teveel toevalligheden en af en toe vreemde wendingen in. De afhandeling van een vondst op een Siberisch eiland is echt beneden peil.
Misschien, heel misschien, zou Kemprecos nog in staat zijn om ideeën aan te leveren voor de Dirk Pitt-reeks. Maar laat hem het bedenken van het plot en het schrijven van het boek overlaten aan degenen die het wel kunnen.