Hebban recensie
Mooi staaltje vertelkunst
Ken Follett kondigde het een paar jaar geleden al aan. Na de dikke pillen De kathedraal (Pilaren van de aarde) en Brug naar de hemel zou hij zich aan nog een immense taak wagen: een trilogie van net zulke dikke boeken die de vorige eeuw zou beslaan. Deel 1 van deze Century-trilogie is inmiddels verschenen: Val der titanen.
Het boek speelt zich af rond de Eerste Wereldoorlog. De lezer volgt de belevenissen van diverse personages in Engeland, Duitsland, Oostenrijk, Rusland en Amerika en ervaart zo wat voor impact de geschiedenis op de levens van de gewone mens én de adel heeft. Behalve de oorlogshandelingen zelf (zoals de Slag aan de Somme) schetst Follett ook het verloop van bijvoorbeeld de invoering van kiesrecht voor vrouwen en de Russische revolutie. In grote stappen voert hij de lezer door de geschiedenis en de persoonlijke gebeurtenissen van de personages. Soms gaat dat in te grote stappen. Maar ja, hoe dik zou het boek worden als Follett echt alles zou gaan uitwerken?
Het zou te ver voeren om alle verhaallijnen hier te behandelen. Laat dat maar een verrassing voor de lezer zijn. Het is genoeg om te weten dat dit weer een echte Follett is: soapachtige verwikkelingen met tamelijk vlakke personages, maar wel meesterlijk en meeslepend verteld. En laat de lezer zich vooral niet laten afschrikken door het vijf bladzijden tellende overzicht van personages voor in het boek.
Op een vanzelfsprekende wijze brengt Follett de diverse personages uit de verschillende landen met elkaar in contact. Uiteraard ontstaan er uit die contacten de nodige relaties. En uit die relaties ontstaat natuurlijk het nageslacht dat Follett nodig heeft voor de generatie in zijn volgende boek. Deel twee verschijnt over twee jaar en zal de periode van de Grote Depressie en de Tweede Wereldoorlog beslaan.
Val der titanen bevat te weinig spannende scènes om het een thriller te noemen. Het is wel een mooi staaltje vertelkunst. Als ruim 900 paginas voorbij vliegen en je daarna nog verlangt naar meer, heb je als schrijver je best gedaan.
Het boek speelt zich af rond de Eerste Wereldoorlog. De lezer volgt de belevenissen van diverse personages in Engeland, Duitsland, Oostenrijk, Rusland en Amerika en ervaart zo wat voor impact de geschiedenis op de levens van de gewone mens én de adel heeft. Behalve de oorlogshandelingen zelf (zoals de Slag aan de Somme) schetst Follett ook het verloop van bijvoorbeeld de invoering van kiesrecht voor vrouwen en de Russische revolutie. In grote stappen voert hij de lezer door de geschiedenis en de persoonlijke gebeurtenissen van de personages. Soms gaat dat in te grote stappen. Maar ja, hoe dik zou het boek worden als Follett echt alles zou gaan uitwerken?
Het zou te ver voeren om alle verhaallijnen hier te behandelen. Laat dat maar een verrassing voor de lezer zijn. Het is genoeg om te weten dat dit weer een echte Follett is: soapachtige verwikkelingen met tamelijk vlakke personages, maar wel meesterlijk en meeslepend verteld. En laat de lezer zich vooral niet laten afschrikken door het vijf bladzijden tellende overzicht van personages voor in het boek.
Op een vanzelfsprekende wijze brengt Follett de diverse personages uit de verschillende landen met elkaar in contact. Uiteraard ontstaan er uit die contacten de nodige relaties. En uit die relaties ontstaat natuurlijk het nageslacht dat Follett nodig heeft voor de generatie in zijn volgende boek. Deel twee verschijnt over twee jaar en zal de periode van de Grote Depressie en de Tweede Wereldoorlog beslaan.
Val der titanen bevat te weinig spannende scènes om het een thriller te noemen. Het is wel een mooi staaltje vertelkunst. Als ruim 900 paginas voorbij vliegen en je daarna nog verlangt naar meer, heb je als schrijver je best gedaan.
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Terwisscha
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
