Moord uit het verleden

De voyeur, het vierde boek van Freeman met Jonathan Stride en Serena Dial in de hoofdrollen, speelt zich wederom af in Dulluth, Minnesota. Het tamelijk rustige leventje wordt daar opgeschrikt als een verslaggeefster, Tish Verdure, terugkeert naar het plaatsje waar ze is opgegroeid, om een boek te schrijven over een moordzaak van dertig jaar geleden die nooit is opgelost. Laura Starr, een tienermeisje, werd op een nacht doodgeknuppeld op het strand. Zij was de oudere zus van Cindy Starr, de vrouw waar Jonathan Stride mee getrouwd was tot ze aan kanker overleed.
Vanwege zijn betrokkenheid wil Tish graag dat Jonathan haar helpt te onderzoeken wat er zich die nacht heeft afgespeeld, vooral omdat er een paar nieuwe feiten boven water zijn gekomen. Jonathan staat hier niet om te springen, maar als het onderzoek van Tish enkele mensen onrustig maakt en er een paar rare dingen gebeuren, ziet hij zich toch genoodzaakt om haar te helpen. Tegelijkertijd houdt ook een andere zaak hem bezig: in Dulluth is iemand tienermeisjes aan het bespioneren in hun slaapkamers. Als deze zaak een gewelddadige wending neemt, breekt de hel los.
Vanaf zijn eerste boek laat Freeman al zien dat hij weet hoe hij een thriller moet schrijven. De voyeur heeft weer de bekende Freemaningrediënten: een meeslepend verhaal, soepele dialogen, interessante personages en een overdonderende climax met enkele verrassingen die de lezer snakkend naar adem achterlaat.
Af en toe wordt er terugverwezen naar de vorige boeken. Zo komt de vroegere mentor van Jonathan weer voorbij, de corrupte Ray Wallace. Hij was degene die destijds het moordonderzoek leidde. Ook de moord op de man van politieagente Maggie Bei wordt genoemd. In De voyeur wordt haar zwak voor Jonathan niet meer genoemd. De relatie tussen Jonathan en Selena wordt ook niet verder uitgediept; Jonathan wordt in De voyeur meer beziggehouden door de vraag wat zijn vorige vrouw allemaal heeft geweten van de moord op haar zus.
Sommige hoofdstukken worden afgewisseld met gedeelten uit het boek dat Tish Verdure aan het schrijven is en met flashbacks van Jonathan.
Freeman heeft dit keer een kleine kring van verdachten en op driekwart van het boek heeft hij alle aanwijzingen weggegeven zodat de oplettende lezer dan al kan weten wat er zich dertig jaar geleden heeft afgespeeld. Maar dat neemt niets van leesplezier weg, temeer omdat Freeman weer alle registers opentrekt voor de afronding. Kon iedereen maar zo schrijven.