Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Ook een moordenaar wil graag de beste zijn

Anneke Gieling 14 oktober 2011
Amerika, nog niet zo lang geleden: de Zodiac Killer claimde 37 moorden op verliefde paartjes en meldde deze via cryptogrambrieven. De Hillside Stranglers, twee neven, verkrachtten en vermoordden prostituees. Carol Bundy en Douglas Clark, de zogenoemde Sunset Slayers, pleegden wrede vaak seksueel getinte moorden; hun grote voorbeeld was Ted Bundy. John Wayne Gacy verkleedde zich als clown en vermoordde 33 jongens. Shawcross, Monster of the rivers, claimde 53 moorden. En dan was er nog Harv the Hammer, die met zijn hamer op vooral jonge meisjes insloeg. Al deze serial killers zijn geëxecuteerd of zitten een levenslange gevangenisstraf uit. Alleen Zodiac is nooit gepakt, u bent dus gewaarschuwd! Tot hier de werkelijkheid ...

Nu de fictie! Stelt u zich eens voor dat iemand, we noemen hem de 'Imitator', deze killers tot in perfectie kopieert en dezelfde modus operandi hanteert met als doel de moorden in aantallen te overtreffen, want ook een moordenaar wil graag de beste zijn. Een bloedstollend uitgangspunt voor een thriller. R.J. Ellory zag, schreef en overwon met Een mooie dag om te sterven. Hij confronteert ons niet uitvoerig met loze wreedheden, té triviale zaken voor een begiftigd talent als hij. Ellory pakt ons vooral met zijn uiterst beklemmende, vernuftige schrijfstijl.

Op zestienjarige leeftijd ontmoet John Costello de duivel. Satan openbaart zich in de persoon van de 'Hamer van God', die 'in a split second' zijn vriendinnetje Nadia vermoordt. Als door een wonder overleeft Costello de harde klappen van de hamerslagen, maar ze hebben zijn verstandelijke vermogens aangetast. Hij verandert in een gestructureerde neuroot, een wandelende encyclopedie met serial killers als specialisme. Costello kent tot in detail álle grote misdrijven, daders, slachtoffers, data, veroordelingen, et cetera.
Twintig jaar na de 'Hamer van God' wordt New York opgeschrikt door enkele bizarre moorden. Costello - nu onderzoeker bij de New York City Herald - herkent direct de 'handtekening' van enkele serial killers nog voordat rechercheur Irving dit doet. Het moorden gaat door en de uitzichtloze situatie ontaardt in een niet meer te keren verziekte werkelijkheid. Irving krijgt nauwelijks hulp en erkenning van zijn meerderen en is afhankelijk van Costello. Hij raakt geobsedeerd door de Imitator, nachtmerries en frustraties breken hem op, en hij beseft dat hij dit kat-en-muisspel nooit zonder Costello kan winnen. Maar kan hij een getraumatiseerd slachtoffer vertrouwen, een intellectueel, die hem bovendien steeds een stap vóór is en hem op een beangstigende manier doorgrondt? Daarbij worstelt Irving zich na de dood van zijn vriendin door een rouwproces heen. Voorzichtig laat hij een opkomende maar complexe verliefdheid in zijn leven toe.

Ellory verdient alle lof voor zijn voortreffelijk opgebouwde en lange proloog, waarin hij kundig switcht tussen spanning, emoties, indringende politieverhoren en berichten rond de aanslag op Costello, een jongen die je direct diep in je ziel raakt. Maar ook Irving imponeert. Stilaan groeien we mee in zijn diepste wezen en voelen zijn wanhoop en passie. Ellory verdient extra complimenten voor zijn inlevingsvermogen in karakters en situaties. De ijzersterke dialogen liegen er niet om, want Costello en Irving zijn beiden goed van de tongriem gesneden. Wat me in Duisternis van Gillian Flynn al verbaasde, is de typisch Amerikaanse obsessie rond grote misdrijven, ook Ellory weet deze sfeer uitstekend weer te geven. Door zijn grondige research smelten non-fictie en fictie mooi samen. Ik kan nog verder grossieren in loftuitingen, maar zal me beperken tot het feit dat we worden geprikkeld na te denken over de tegengestelde belangen van journalistiek versus politieonderzoek. Er zijn momenten in het verhaal dat je zou willen dat journalistieke vrijheden niet boven het publiekelijk belang uitstijgen, ook al is persvrijheid een groot goed.

Ellory's tweeëntwintig eerdere romans werden door diverse uitgevers geweigerd. Het zou commercieel niet verantwoord zijn dat een Brits auteur romans publiceert die zich in Amerika afspelen. De uitgevers zullen zich na Ellory's succesvolle thrillers - en nu deze triomfantelijke klapper - nog wel eens achter de oren krabben.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anneke Gieling