zeer aangrijpend

Het is een zeer aangrijpend boek waarbij je het niet droog houdt. Wat zijn een verschrikkingen hebben de kinderen, ook de volwassenen, meegemaakt. Je beseft na het lezen van het boek hoe goed je het eigenlijk hebt. Dat je kan gaan en staan waar je wilt, geen honger en dorst hoeft te lijden, kan douchen en een eigen bed in je eigen slaapkamer hebt. Om maar wat te noemen. Het zet je echt aan het denken.
Hetty moet wel een beschermengel bij zich hebben gehad gezien de paar keer dat ze door het oog van de naald is gegaan. Tevens maakte ze zichzelf geliefd bij veel gevangenen en bewakers door altijd aan anderen te denken en daarna pas aan zichzelf. Ze hebben het echt heel zwaar gehad en de ergste dingen gezien wat je je niet kan voorstellen. Wat een opluchting toen ze eindelijk bevrijd werden en uiteindelijk herenigd worden met hun ouders.
Ik neem mijn petje voor haar af dat ze een paar dagen na de bevrijding het verhaal heeft opgeschreven, waardoor dat gedeelte van de geschiedenis, hoe afschuwelijk ook, niet verloren is gegaan. Dat ze dat kon.
Halverwege kon ik het boek niet meer wegleggen en moest ik het uitlezen. De foto's van het kamp en Hetty en haar broers, maken het boek compleet.