Van schoffie tot topauteur

Bij het zien van de foto op de cover heb je niet meteen door dat het boek over Lelystad zal gaan, eerder over een gehucht in de polder. Toch past de foto bij het boek, want ook Lelystad was ooit een plaats zonder huizen.
Het boek is een mooie jeugdgeschiedenis van de auteur, met af en toe een hoofdstuk over de ontstaansgeschiedenis van Lelystad, wat de plannen voor die stad waren, waarom ze voor Gondel als straatnaam hebben gekozen in plaats van voor Schokker, waarom bepaalde toekomstige straatnamen en andere plannen werden afgewezen, wie de eerste burgermeester was, hoe het onderwijs was, hoe het verder ging in Lelystad en hoe het nu is in Lelystad. In een hoofdstuk leer je wie Cornelis Lely was en welk plan hij had voor het inpolderen van de Zuiderzee.
Voor veel Lelystedelingen zal het herkenbaar zijn, maar ook als je niet in Lelystad bent opgegroeid zullen bepaalde dingen bekend voorkomen zoals bijvoorbeeld 's avonds naar Medisch Centrum West en naar Knight Ryder kijken. Het is een mooi en (deels) herkenbaar tijdsbeeld van de jaren '70 tot nu.
De auteur is heel erg eerlijk in het boek, waarbij je soms versteld staat van de streken die hij samen met anderen heeft uitgehaald in zijn jeugd. Hij is het voorbeeld van dat 'eens een schoffie, altijd een schoffie' gelukkig niet altijd opgaat. Je leest hoe hij samen met zijn ouders in Lelystad is komen wonen, waar hij heeft gewoond, wie zijn ouders en broertje zijn en wie er in de straten en hofjes woonden waar hij woonde en hoe het nu gaat met bepaalde personen, wat er van hen is geworden.
Het boek is op een vlotte, beeldende manier geschreven, waardoor je je ook, zonder dat je ooit in Lelystad bent geweest, kan voorstellen hoe het er vroeger uitzag en hoe het er nu uit ziet.
Kortom, als je benieuwd bent naar de ontstaansgeschiedenis van Lelystad en benieuwd bent naar hoe het was om in de jaren '70, '80 en '90 in een nieuwe stad, die nog geen rijke geschiedenis had, op te groeien, dan is dit een heel mooi boek voor je om te lezen.