Openhartig en eerlijk

Bij het zien van de cover verwacht je niet meteen een boek over kanker te gaan lezen, de titel daarentegen zegt genoeg. Het boek is in dagboekvorm geschreven en in 25 hoofdstukken met passende titels verdeeld zodat je een idee hebt waar het betreffende hoofdstuk over gaat.
De auteur vertelt op een eerlijke, openhartige manier hoe hij zich voelde, hoe de behandeling verliep, hoe hij zijn tijd in het ziekenhuis ervaarde, wat de ziekte met hem deed, hoe zijn vrouw hem steunde en voor hem zorgde, hoe iedereen die hem kent op het nieuws reageerde en met hem meeleefde, hoe trots hij op iedereen is die hem steunde en hielp die rotziekte te doorstaan en hoe hij zijn werk ervaarde. Het is een wirwar van emoties die waarschijnlijk iedere (ex-)kankerpatiënt en de familie en vrienden van hem/haar zal herkennen; reactie op het slechte nieuws, de onzekerheid, hoop, vreugde bij goed nieuws, hoe ermee om te gaan, schuldgevoelens enz.
Je krijgt bewondering voor hem zoals hij met kander omgaat en alles ondergaat, ondanks dat hij het soms even niet meer wist en zich steeds afvroeg hoe het kon dat juist hij kanker kreeg. Soms moet je lachen zoals bijvoorbeeld bij het stukje over een onervaren verpleegster die moest bloedprikken.
Ondanks dat het een persoonlijk dagboek is, staan er ook tips in die hij heeft gekregen van diverse mensen zoals bijvoorbeeld dat je best aan een arts mag vragen of hij veel ervaring heeft met de behandeling van een ziekte, veel bewegen en dat je niet te snel aan het werk moet gaan, dat je de tijd moet nemen om beter te worden.
Kortom, dit boek is een echte aanrader, zeker voor de (ex-)kankerpatiënten en hun familie en vrienden die er waarschijnlijk veel in zullen herkennen. Het is wel een aanrader om een doos met tissues bij de hand te houden, want de tranen zullen geregeld vloeien.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.nl/2018/01/lymph-en-de-k-van-kanjers-kees-kager.html.