Filmisch geschreven

Van T.M. Zaan mocht ik haar boek lezen en recenseren. Ik wil haar daar hartelijk voor danken.

Bij het zien van de cover krijg je zin in de zomer en verwacht je een roman met een goede afloop. Of dat laatste het geval is, mag je zelf gaan beoordelen door het boek te gaan lezen.
Vanaf de eerste bladzijde zat ik in het boek en baalde ik even als ik het boek weg moest leggen om wat anders te doen, maar tegelijkertijd verheugde ik me weer op het volgende leesmoment, omdat ik dan weer verder kon. Mijn man heeft geregeld verbaasd naar mij zitten kijken als ik weer moest grinniken of zelfs in een deuk lag om een stukje in het boek.
Het boek is met veel humor, maar ook filmisch geschreven, maar ook op zijn tijd met een serieuze ondertoon. Zodra het lijkt of het langdradig wordt, wordt er overgegaan op een volgdende hoofdstuk. Steeds als je verwacht dat de verhaallijn een bepaalde kant op zou gaan, gaat het juist een totaal andere kant op. Geregeld krijg je een stukje uit het verleden van Gia te lezen, die op diverse momenten de kop op steken omdat ze eraan herinnerd wordt. Je krijgt steeds meer met haar te doen. Bij de laatste bladzijden liepen de tranen over mijn wangen van de emoties, maar werd ook kwaad op bepaalde personen. Sorry, maar vanwege spoiler-gevaar vertel ik niet waarom en op wie. De auteur heeft zich goed ingeleefd in de personen in het boek. Ze laat tevens de keerzijde van het beroemd zijn zien.