Kippenvel

In Goede dochter wordt het gezin Quinn door het noodlot getroffen. Tijdens een aanval in hun huis wordt moeder Gamma voor de ogen van haar dochters Samantha en Charlotte vermoord. De meisjes worden meegenomen naar het bos waar uiteindelijk één van hen voor haar leven zal rennen terwijl de ander moet achterblijven. Achtentwintig jaar later is Charlie bij toeval getuige van een andere aanslag en de psychologische impact hiervan is zo groot dat de herinneringen aan die ene nacht meedogenloos boven komen drijven. Wat is er eigenlijk precies gebeurd achtentwintig jaar geleden?

“Helderwit bot. Stukken hart en long. Strengen pees, slagaderen en aderen, die samen met het leven uit haar gapende wonden stulpten”.

In het eerste hoofdstuk laat Karin Slaughter direct haar handtekening achter. Geen twijfel mogelijk dat dit een boek van haar hand is. Gruwelijk? Nee, volgens haarzelf eerder specifiek dan gruwelijk. Er zijn meer aanwijzingen dat de lezer een thriller van Karin Slaughter in handen heeft. De gemakkelijke, toegankelijke en eigentijdse schrijfstijl, de tot op het bot uitgewerkte karakters gecombineerd met een ingewikkelde plot en twists. Alle gebeurtenissen in het heden in het provinciale stadje Pikeville lijken hun wortels in het verleden te hebben. En dan meer specifiek wat er precies met Charlie en Sam is gebeurd in de nacht dat hun moeder werd vermoord. Want dit is lang niet zo eenduidig als het in eerste instantie lijkt. Het perspectief wisselt tussen de zussen en beiden blijken uiteindelijk niet van die betrouwbare vertellers te zijn. Wat er nu écht gebeurde die nacht wordt angstvallig onder het kleed gehouden door diverse partijen.

Goede dochter is een dik boek. Karin Slaughter heeft ervoor gekozen om de gebeurtenissen in die noodlottige nacht meerdere keren te herhalen waarbij de lezer steeds een stukje dichter bij de waarheid komt. Bij de vierde keer kreeg ik bijna de neiging om stukjes over te slaan. De herhaling haalt enerzijds de vaart uit het verhaal, maar omdat dit stuk steeds een ander licht werpt op de gebeurtenissen bouwt het tegelijkertijd ook de spanning op. Goede dochter is misschien niet de meest spannende uit haar oeuvre, toch vind ik de emotionele lading in dit boek erg hoog. Wanneer duidelijk wordt waar de titel op is gebaseerd lopen de rillingen over je rug. Goede dochter is weer een echte Slaughter en ik heb er weer heel erg van genoten.