Wat de zomer niet overleeft is geen thriller, wel een onheilspellend verhaal. Dit wordt niet zozeer veroorzaakt door de thriller verhaallijn in het boek, maar veel meer door de personages en hun onderlinge relaties. Het verhaal laat op overtuigende wijze zien hoe mishandeling en misbruik diep ingrijpen in hele generaties. Toch vind ik niet alle karakters geloofwaardig. Zo lijkt de oma van James en L.A. de minst beschadigde persoon in het verhaal. Ze is slim, warm en behoorlijk alert. Dat zij helemaal niets heeft gemerkt van het misbruik van allebei (!) haar dochters door haar man, doet voor mij afbreuk aan haar geloofwaardigheid.
Het verhaal wordt beeldend beschreven en dat is soms heel mooi en soms wat irrelevant. Het boek heeft een einde waar je als lezer nog even over door kunt filosoferen. Zowel James als L.A. zijn zeer getraumatiseerde kinderen. Wat maakt dat L.A. in de voetsporen lijkt te gaan treden van haar ouders en dat James zich hier juist aan lijkt te kunnen ontworstelen?
Een fascinerend verhaal, niet geweldig, maar zeker de moeite waard.