Net iets teveel vragen blijven openstaan

Op Hebban.nl heb ik een gesigneerd exemplaar gewonnen van Stella van Takis Würger. Een prachtig vormgegeven boek met een flaptekst waardoor je alleen maar heel erg nieuwsgierig kan worden: een vrouw waarvan de hoofdpersoon tijdens de Tweede Wereldoorlog pas na een tijd verneemt dat ze Joods is en een vrouw die andere Joden verraadt om haar eigen familie te redden.
Friedrich is een zoon van een Zwitsers echtpaar dat, o.a. door de Tweede Wereldoorlog, verscheurt wordt. Hij besluit naar Berlijn te gaan omdat hij persoonlijk wil ervaren wat die oorlog nou eigenlijk inhoudt. Daar komt hij Kristin tegen en hij is snel verliefd. Na enige tijd komt hij erachter dat ze eigenlijk Stella heet en Joods is. En nog veel later komt hij erachter dat ze andere Joden verraadt om haar ouders, die zijn aangehouden, te redden. Bijna elk hoofdstuk wordt afgesloten met een cursief gedrukte tekst waarvan de schrijver in het begin van het boek heeft aangegeven dat dit non-fictie is. Deze stukken zijn allemaal verslagen van getuigen tegen een aangeklaagde. Elke keer gaat het om Joden die verraden zijn en vervolgens zijn omgekomen in Auschwitz, waarvan niets meer is vernomen of sommigen die het hebben overleefd. Pas na enige tijd was mij duidelijk dat deze aangeklaagde elke keer Stella is (en dat dit dus op waarheid berust). Een zeer confronterend WOII-verhaal, persoonlijk gemaakt door Würger met een gedeeltelijk fictieve romance met Friedrich.
Doordat de roman vanuit Friedrich wordt verteld blijven er helaas wel een aantal vragen openstaan. Misschien is dit een bewuste keuze van de auteur, maar ik vond dat wel jammer. Het is duidelijk dat Stella een gekwelde geest heeft, ze slikt continu pillen, is vaak heel verdrietig en nerveus, maar haar beweegredenen worden toch niet altijd duidelijk. De grootste vraag die open blijft staan is waarom gaat Stella door met het verraden van Joden, ook als haar ouders al overleden zijn?