Ik heb heel veel boeken en crimi's gelezen, maar geen één dat zo walgelijk en gruwelijk was als deze. Heel overtuigend zet hij het Ultieme Monster neer: in Armani pak en Gucci zonnebril slacht hij de ene na de andere prostituee af. Of is het allemaal maar schijn, in die lege wereld van hem. Het boek kocht ik nietsvermoedend in een supermarkt van een zwaar christelijk dorpje op de Veluwe. Maar de gruwelen kregen me zo te pakken, dat ik het halverwege kotsend van ellende heb weggegooid. Er zijn grenzen, en American Psycho was mijn grens. Maar ik geloof dat dat ook de bedoeling was van Bret Easton Ellis. In dat opzicht mag je zijn boek geslaagd noemen. Alleen voor degenen met een sterke maag.