Te veel opsomming van jobs en kennissen

Ik nam deze dwarsligger mee uit de bib omdat het wel handig was op vakantie, maar ook omdat het verhaal potentieel leek te hebben. Het gaat over over een extreem talentvolle man die depressief is en zelfmoord pleegt. Dit sprak aan, ondanks het feit dat ik de acteur Antonie Kamerling niet ken en evenmin Isa Hoes, zijn vrouw en de schrijfster van dit boek... Er zijn in de loop der tijd namelijk heel wat soortgelijke dingen gebeurd met bijvoorbeeld de acteur Robin Williams, waarbij ik mij altijd vragen stel hoe dit kan gebeuren en wat er zich afspeelt in hun hoofd.
De titel "Toen ik je zag" verwijst naar hun ontmoeting, maar ook naar de zangcarriere van Antonie die begon met dat lied. Antonie kan eigenlijk alles: hij is slim (begint een opleiding rechten die hij nooit afwerkt), acteert in series en films, kan piano spelen en zingen zonder echte opleiding. Heel bewonderenswaardig, maar voor hem niet genoeg want hij twijfelt altijd aan zichzelf. Soms verbergt hij die twijfel achter grootdoenerij, maar soms stort hij ook in. Dit is uiterst moeilijk voor zijn vrouw Isa.
Het begint goed, met een ideaal scenario over hoe de zelfmoord van Antonie had kunnen zijn: sereen, met respect voor iedereen, ... Maar dan volgt de echte situatie. En daar keek ik wel naar uit.
Het leest vlot weg. Maar jammer genoeg was het boek ook een groot deel een opsomming van plaatsen, namen, series of films waar een van beiden aan meedeed. Niet de diepgang die ik had verwacht, eerlijk gezegd.
Het is triest, maar het is vaak afstandelijk/feitelijk geschreven zodat je niets over de echte gevoelens van Isa of van Antonie te weten komt. Antonie is sowieso een gesloten boek dus daar kan Isa blijkbaar niet veel over vertellen, maar over haar eigen gevoelens toch ook niet. Ik werd niet in het verhaal meegezogen of betrokken. Zelfs niet door de stukjes die dan "achteraf" lijken toegevoegd als een terugblik op wat er eerder gebeurde. En dat is wel jammer.