Een filosofisch verhaal verpakt in een misdaadroman

Toen ik de aankondiging van ‘De verdenking’ van Friedrich Dürrenmatt zag, vroeg ik me even af of dit dezelfde Dürrenmatt was waar ik ooit ‘Der Richter und sein Henker’ van had gelezen voor de Duitse leeslijst. Dat bleek inderdaad zo te zijn. Het is een oude roman uit 1953 en de hoofdrol is weer weggelegd voor Commissaris Bärlach. Dit keer is hij overigens net met pensioen. Dat maakt echter zijn drang tot het oplossen van een misdaad niet minder. Hij laat zich in dit geval zelfs niet weerhouden door zijn slechte conditie als gevolg van een terminale ziekte.

Het verhaal speelt zich af in het Zwitserland van 1948 en in twee ziekenhuizen. Het eerste ziekenhuis is van dokter Hungertobel, een goede vriend van de commissaris. In dit ziekenhuis komt hij toevallig een voormalig kamparts op het spoor. Deze arts, Emmenberger, heeft zich schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden en door op ingenieuze wijze gebruik te maken van een dubbele identiteit, loopt hij nog steeds ongestraft rond en heeft nu zelfs zijn eigen luxe kliniek. Naar deze kliniek laat Bärlach zich overplaatsen om Emmenberger te ontmaskeren.

Het boekje van slechts 158 pagina’s is volgens de schrijver een misdaadroman. Het hoofdthema van het boek is echter niet zomaar een spannend verhaal. Dürrenmatt legt ons een aantal vragen voor rond de thema’s recht en gerechtigheid, schuld en boete. Hij weet dit op een speelse manier uit te werken door het gebruik van een aantal surrealistische personages, zoals Gulliver die een belangrijke rol in het plot speelt.

Het boek leest gemakkelijk, mede door de goede vertaling van Ria van Hengel. Eerst was ik enigszins bevreesd, aangezien ik Duitse boeken doorgaans niet in vertaling lees. In dit geval is de structuur van de Duitse taal en de tijd waarin het geschreven is nog mooi in de vertaling terug te vinden. Dit zou een gedateerd boek kunnen opleveren, maar dat is zeker niet het geval, aangezien het hoofdthema, helaas, nog steeds relevant is.

Taalgebruik en filosofie maken het een fijn en leesbaar verhaal.