Mooi idee komt door format niet goed uit de verf

Na Mattias met maar 120 bladzijden voelt meer als een novelle dan een roman. In sommige opzichten is het zelfs een bundel van korte verhalen. Ieder verhaal is geschreven vanuit het perspectief van een andere hoofdpersoon, die allemaal in meer of mindere mate enige connectie hadden met Mattias. In ieder verhaal gaat het over het omgaan met verlies en spijt. Het taalgebruik is aangepast aan het karakter van het personage van dat verhaal, vlot geschreven en beeldend. Toch werkt het boek niet voor mij. Sommige personen hebben echt een connectie met Mattias, anderen lijken er bijgesleept vanwege het format. Pas aan het einde wordt duidelijk wat er gebeurd is. Door de schetsmatige manier van vertellen en omdat het plot niet midden in het verhaal bekend mag zijn wordt er op kunstmatige wijze achtergehouden wat er met Mattias is gebeurd. Daardoor reageren mensen voor mijn gevoel ongeloofwaardig en was ik in het midden van het boek niet meer echt geïnteresseerd in wat er nog zou komen. De verhalen op het einde lijken weer wat beter, maar dan mag er ook meer verteld worden. Toch zitten er op het einde een paar vreemde wendingen in om de verhalen bij elkaar te laten komen dat vind je bijvoorbeeld terug in het laatste hoofdstuk. Jammer is ook dat Mattias onderbelicht blijft in dit boek. Door de opzet raakt het boek me nergens ondanks het thema. Verder vlot geschreven in een goede stijl.