Uitzichtloos & donker: als je je lot niet kan ontvluchten.

Het verhaal

Het huis van de drenkelingen/ Boarding home gaat over een danteske dimensie van het leven. Het is een reis naar de donkerste hoeken van het menselijk bestaan.
De Cubaanse William Figueras las op zijn 15e al vele literaire boekwerken. Twintig jaar geleden op Cuba schrijft hij een roman, welke nooit is gepubliceerd. Ze vonden het te morbide en teveel tegen de Communistische partij. Toen sloeg bij William de gekte toe, in zijn hoofd. Waanbeelden en stemmen vulden zijn dag en hij stopte met schrijven. Een verandering van omgeving zou hem goed kunnen doen en hij vertrok naar Amerika. Een magere tandloze man kwam daar aan en ging direct een inrichting in. Na een tijdje bij zijn tante gewoond te hebben brengt ze hem, naar een Boarding Home. Vernederingen, smerigheid, stank en fysiek geweld vormen het dagelijkse decor van het leven dat de hoofdpersoon leidt. Er is nauwelijks een sprankje medeleven voor de lezer, nauwelijks een sprankje hoop in het 136 pagina's tellend proza-verhaal. De Boarding home is zeker geen thuis, maar lijkt een soort laatste plek voor de gekken. Als William kennis maakt met Frances, krijgt hij hoop. Maar hoe loopt dit voor hem af? Je leest het in Het huis voor de drenkelingen.

De elementen zijn donker en grimmig.

De titel, een alias voor Boarding home, past goed bij het verhaal. De mentaal gestoorde personen die leven in Boarding home zijn een soort drenkelingen. Ze kunnen nergens heen. De cover laat een mooie afbeelding zien. Het Boarding home middenin de zee. Wie kan hen nog redden? Het huis danst op de golven en wacht op zijn lot. Het verhaal gaat ook over golven. De golven uit het leven van William. Jaren geleden kwam hij uit Cuba. Mogelijk op zoek naar een beter leven. Maar dacht hij dit wel te vinden? Enig hoop en bemoediging is in deze roman namelijk niet te bespeuren. Een maal in het opvanghuis aangekomen, lijkt hij door de poort het duister te zijn gekomen. Er is vernedering, misbruik en een corrupte leiding. Naast dit alles vertelt William in de ik-vorm ook over het slechte eten en de verwaarloosde bende waarin ze leven.

Conclusie

Het huis van de drenkelingen is een somber en triest verhaal. En geeft een blik in het leven van William, die psychisch in de war is en naar een Boarding home wordt gebracht. Daar in dat Boarding home zitten Cubanen allen getekend door hun verleden. "Het zijn eigenlijk menselijke wrakken", zegt Rosales in een interview. Het verhaal is helder maar wel donker en zit vol sarcasme en bitterheid. Rosales schrijft het relaas met deze ingrediënten goed weg. Met een zekere plottwist aan het einde. Als lezer ga je mee met William en kan je enigszins zijn handelen gaan begrijpen. En zijn frustratie en agressieve buien. Wat mede tot stand kwam door zijn ziekte & verleden.

Waardering

Dit mooie boek krijgt 4 sterren.