Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een onwaarschijnlijk verhaal

Annick Van Ravensteyn 07 december 2016
Het boek ‘Volgens Sebastiaan’ van Meta Gemert is opgebouwd uit drie delen.
Deel 1: Sofie. Dit deel vertelt het verhaal van de jonge twintiger die tijdens een sabbatical terechtkomt in een kibboets in Israël. Ze gaat op uitstap naar de bezette Westbank en ontmoet de Palestijnse ouders van de kleine Bashir, een jongetje van vijf maanden. De ouders bieden haar hun baby aan. Sofie besluit hem te aanvaarden en hem naar Nederland te smokkelen om hem daar te adopteren. Ze herdoopt hem Sebastiaan.
De reis verloopt voorspoedig, zonder enig obstakel. In Nederland wordt Sebastiaan hartelijk door Sofie’s familie verwelkomd.
Deel 2: Sofie en Sebastiaan. Hierin wordt beschreven hoe Sofie zich thuis settelt en hoe Sebastiaan opgroeit tot een intelligente, sociale jongen met een talent voor muziek.
In deel 3: Sylvia is Sebastiaan een volwassen man. Hij geeft muziekles voor de kost, woont in een antikraakpand en heeft een relatie met Sylvia.
Op een dag vertrekt hij plots en op een geheimzinnige wijze met zijn beste vriend naar Turkije. Terwijl hij vermist is laat Sylvia Sofie Sebastiaans levensverhaal vertellen. Zo vallen verleden en heden van het boek samen. Het verhaal dat in de proloog al een aanvang kende, wordt nu voortgezet. De puzzel wordt afgemaakt. Het verhaal eindigt met een verrassende, dramatische ontknoping.

In principe had dit een actueel, spannend, avontuurlijk en ontroerend verhaal kunnen zijn. Maar dat is het helaas niet geworden. Het is integendeel een simplistisch geschreven, oppervlakkig en ongeloofwaardig verhaal geworden.
Deel een en twee bestaan eigenlijk alleen maar uit een opsomming van feiten Gebeurtenissen worden niet uitgewerkt. Het verhaal wordt chronologisch verteld, zonder enige afwisseling, wat het saai maakt. Het is echt een ‘en dan…en dan…’-verhaal.
Eigenlijk raakt Meta Gemert veel actuele problematiek en andere thema’s aan. Er wordt echter niet gekozen voor een of een paar hoofdthema’s. De veelheid van aangehaalde thema’s wordt te oppervlakkig behandeld. Ze blijft nergens voldoende bij stilstaan.
Personages worden opgevoerd maar op geen enkele manier uitgediept. Emoties, hun denk- en belevingswereld worden niet beschreven. Het ontbreekt hen allen aan emotionele ontwikkeling. In de twee eerste delen vertelt de auteur over haar personages in plaats van deze zelf te laten spreken. Deze perspectiefkeuze schept afstand en maakt inleving moeilijk. Het karakter Sebastiaan bijvoorbeeld wordt neergezet als een voorbeeldige baby, die uitgroeit tot een uitzonderlijke jongen en die zich tot een mooie volwassen man ontwikkelt. Er is geen ruimte voor meer diepgang en gevoel of voor enige nuancering. Het hele personage wordt hierdoor ongeloofwaardig. Niets wordt vanuit het perspectief van Sebastiaan zelf verteld. Je leert hem niet echt kennen.
Dit alles maakt dat je als lezer geërgerd geraakt tijdens het lezen van vooral de eerste twee delen van het boek.
Het derde deel lijkt wel door een andere auteur geschreven. Dit laatste deel komt meer volwassen over wat de schrijfstijl betreft. Het hoofdpersonage Sylvia is enige diepgang gegeven. Het verhaal wordt nu meer vanuit het perspectief van Sylvia zelf verteld. Bij haar heb je meer het gevoel met een ‘mens’ te maken te hebben. Haar verliefdheid, haar boosheid en verdriet zijn wat beter invoelbaar. De ontknoping van het verhaal is onverwacht en dramatisch maar opnieuw wordt het met te weinig dramatische aandacht gebracht.
De vertelstijl van het derde deel is te weinig positief en komt te laat om de leeservaring ten goede te keren. ‘Volgens Sebastiaan’ is een boek dat helaas weinig indruk maakt en snel door de lezer vergeten, achter zich gelaten zal worden.

Meta Gemert (Leiden, 1951) studeerde geschiedenis aan de Noordelijke leergangen in Leeuwarden en Groningen, Nederland. Zij werkte voor verschillende bedrijven en organisaties in binnen- en buitenland. Vanaf 1998 was Meta o.a. vertaler van Engelse non-fictie en galeriehouder. In 2011 verscheen haar eerste boek ‘Terug naar Mokum’.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Annick Van Ravensteyn