Interessante schrijfstijl

Goed geschreven? Absoluut.
Origineel? Verre van.

Dit is door zoveel andere thriller auteurs al eens eerder geschreven. Geen vernieuwende elementen in de plot waardoor het vrij voorspelbaar was. Het enige wat bizar was: de dader. Die kwam ook uit het niets. In de meeste thrillers komt de dader toch ergens in het verhaal voor en heeft lezer een kans om deze te ontmaskeren. Hier was dat niet het geval. De dader was echt een compleet willekeurig persoon die plots opdook en dat al aan het einde van het verhaal.
De spanningstechnieken werden goed opgebouwd, maar mistten hier en daar een climax. Daardoor was de afbouwing ondermaats en werd je niet altijd meegesleurd in het verhaal. Dat vond ik zelf een beetje jammer. Alles bouwt dan zo goed op en blijft er niets van over.
Het motief, of de rode draad, van de dader is niet origineel. De manier hoe hij het uit is matig origineel. Zelf vind ik het een beetje een kopie van zaken die ik al eerder gelezen heb.

De schrijfstijl vond ik zeer interessant. Het las vlot en je begrijpt als lezer goed wat de auteur wilt zeggen. Vooral de personages in dit boek waren mooi gevormd. Dat ze elk hun eigen verhaal hadden vond ik ook wel prettig. Dat leest altijd wat persoonlijker.
Op zich is het geen slecht verhaal en raad ik het wel aan, maar het is niet echt origineel. Langs de ene kant wil ik de rest van de serie wel lezen, maar langs de andere kant ook weer niet.