Mijn eeuwige jeugdfavoriet!

Er zijn boeken die je gans je leven blijft herlezen. Koning van Katoren is er daar eentje van. Toen ik een jaar of tien was zat ik vol bewondering te luisteren naar mijn lerares. Ondertussen zijn we bijna tien jaar later en heb ik dit boek al een keer of acht zelf gelezen, drie boekbesprekingen over gemaakt en stiekem gewoon nog steeds helemaal verkocht aan het verhaal.
Vandaar dat ik het nogmaals wilde lezen... of toch niet helemaal? Ik wilde weer naar dat gevoel van tien jaar geleden: die bewondering tijdens het luisteren. Na 'Oorlogswinter' moest ook dit boek eraan geloven. Een audioboek waar ik dubbel en dik van genoten heb.

Ik weet niet wat het is met dit boek, maar het verhaal grijpt me steeds. De arrogantie van het hoofdpersonage is niet negatief. Stag is een personage dat negatieve eigenschappen weet om te zetten tot iets moois en daar andere mee helpt.
Hoewel ik de film enkele jaren geleden vreselijk vond tegenslaan en dan ook bang was dat ik het door elkaar zou halen, was dit niet het geval. Het beeld rond Stag en alle andere personages bleef voor mij onveranderlijk en waren nog net zoals tien jaar geleden.