aangenaam verrast door dit boek :)

Ik moet zeggen, ik ben verrast door dit boek. Het zit vol betekenissen. Het zal me zeker bijblijven.
De schrijfstijl is totaal anders dan mafi’s andere serie shatter me, en dat vind ik veel beter.

We volgen het verhaal door de ogen van shirin, een moslimmeisje dat alweer is verhuisd naar een nieuwe stad. Omdat het het jaar na 9/11 is, is er veel racisme in het land. Shirin kan ook nergens komen zonder aangestaard te worden. Je voelt de pijn die beschreven wordt in het boek, omdat het zo goed uitgelegd is hoe ze zich voelt, en ook waarom shirin een ‘muur’ om haar heen heeft gebouwd, maar dan ontmoet shirin ocean, een jongen uit haar klas. Hij wilt haar wel oprecht beter leren kennen, en de nieuwsgierigheid naar ocean is zeer duidelijk.
De crush van shirin is perfect omschreven, want tieners voelen zich vaak exact zoals shirin zich voelt tegenover ocean( vind ik).

Shirin was een zeer leuk personage met veel inhoud en een beetje humor. Er zijn veel leuke elementen. Zo bijvoorbeeld de muziek in haar hoofddoek, en het breakdancen.
Ocean was ook heel interessant, omdat je steeds meer van zijn leven ontdekt, en ook omdat ocean heel charmant is.

Er waren veel leuke extraatjes. De andere taal van shirin vond ik een leuke toevoeging, het andere cultuur gedeelte, dus haar ouders die van Perzische afkomst zijn, vond ik geweldig, dit geeft meer diepte in het verhaal.

Het boek heeft uiteraard ook wat diepe thema’s, zoals de pesterijen en racisme, nu hebben we kunnen lezen hoe deze mensen zich voelen als dit gebeurt, pesten gebeurt veel te vaak, ook in het dagelijks leven. Daarom zal dit me diep in het hart bijblijven. Andere thema’s zijn liefde en familie, wat ook belangrijk is voor een goed jeugdboek.

Maar soms vroeg ik me wel af waarom shirin ocean bleef afstoten en zelf ongelukkig werd, dus daarom geef ik het toch een dikverdiende 4 sterren
Dit boek leest vrij snel en gemakkelijk, is zeker niet te moeilijk voor als je niet vaak Engels leest.
Ik raad het zeker aan