Humor en heerlijke vriendschappen

Het eerste dat opvalt is dat het boek wordt vergeleken met Een keukenmeidenroman. Verleidelijk natuurlijk omdat dat een bestseller van de bovenste plank is. Maar ook tricky omdat het ook een heel goed boek was en een heel eigen stijl had. Wat mij betreft beperken de overeenkomsten zich tot het feit dat het over drie afro-amerikaanse vriendinnen gaat die het nodige meemaken in hun leven. Waar Een keukenmeidenroman schokte en je meesleurde de gehavende levens in van de vriendinnen in een Amerika dat bol stond van de rassendiscriminatie is de toon in Wat Odette niet vertelde veel luchtiger, humorvol en wellicht ook wat oppervlakkeriger. Wat niet weg neemt dat het een heerlijk boek is dat makkelijk weg leest door de soepele schrijfstijl. Dat naarmate het boek vordert je toch meer binding gaat krijgen met de hoofdpersonen en hun ups-and-downs in het leven en ja dan moet je ook af en toe een traantje wegpinken.

De drie vriendinnen verschillen in bijna alles maar dat maakt ze interessant en ondanks alles steunen ze elkaar door dik en dun. Door scheidingen, ziekte, bedrog, verlies, niks wordt hen bespaart. Odette is de stevige en doortastende van het stel. Clarice gaat als een struisvogel door het leven totdat ze boven moet komen om adem te halen. Barbara Jean haar leven wordt gekenmerkt door verlies en geheimen. Het verhaal speelt zich grotendeels af in de diner All-You-Can-Eat, waar de dames en later ook hun echtgenoten iedere zondag bij elkaar komen en de laatste roddels worden doorgenomen. Het is een boek met veel fantasie, vriendschap en de ups-and-downs die mensen kunnen meemaken. Een aanrader voor lezers die van een roman houden met humor en heerlijke vriendschappen voor het leven.