Een ode aan grootouders!

Joachim Meyerhoff, schrijver en hoofdpersoon, heeft in zijn jeugd een aantal jaren bij zijn grootouders gewoond. Hij beschrijft in dit boek op hilarische wijze hun manier van leven en de manier waarop hij zich hierin manifesteerde.
Joachim weet als tiener niet wat hij met zijn leven wil aanvangen; hij is op zoek naar het geluk en naar vertrouwen in de wereld. Hiertoe heeft hij in zijn belevenis twee opties: of hij gaat vervangende dienstplicht doen, of hij gaat naar de toneelschool. Hij kiest voor het laatste en doet auditie voor de toneelschool in München; tot zijn stomme verbazing wordt hij toegelaten en trekt, in eerste instantie tijdelijk, in bij zijn grootouders.
De toneelschool bevalt hem niet echt, maar na schooltijd vindt hij bij zijn opa en oma rust.
Zijn grootvader houdt van regels en wijkt niet van zijn dagelijkse gewoonten af. Zijn grootmoeder was eens een gevierd actrice, zij verbeeldt zich nog altijd dat zij de diva is die zij ooit was.
Hun leven is, van het opstaan tot laat in de avond een opeenstapeling van gewoonten die je, als je dit leest, constant doet glimlachen.
Uit alles blijkt de grenzeloze liefde van Joachim voor zijn grootouders, het is een boek waarin liefde en genegenheid centraal staan.