Meer van hetzelfde

Als je het eerste boek van Marie Kondo gelezen hebt, kun je het tweede in de kast laten staan. Dezelfde voorbeelden, dezelfde tips, dezelfde, in mijn westerse ogen nogal zweverige, dankbetuigingen aan voorwerpen die je wegdoet. Ook weer het advies je schoenen, tassen e.d. te bedanken voor de diensten die ze je die dag verleend hebben. Ook kan ik niet geloven dat het opruimen van je huis zoveel carrière-, liefdeskansen, kansen op een ander huis etc. creëert.

Jammer ook dat er alleen (net als in het eerste boek, maar daar was het te begrijpen) alleen vanuit Japanse huizen gedacht wordt. Zoveel lades om je kleding etc. in op te bergen zijn er in de meeste westerse huizen niet. Na het internationale succes van deel 1, hadden er iets meer planken in de kasten gemogen.

Wat ik echter het ergste vindt: geïllustreerde handleiding! Een handvol kinderlijke tekeningen (in letterlijke zin is het natuurlijk correct) omschrijven als geïllustreerde handleiding vind ik wat misleidend.

Conclusie: deel 1 was een interessante kennismaking met deze manier van opruimen, deel 2 had niet uitgegeven hoeven worden.