Net zo leuk als het eerste dagboek

Ik was er een beetje huiverig voor: vaak is het tweede deel toch minder dan het eerste, zeker bij boeken met zo'n bijzondere insteek. Maar ik kan iedereen geruststellen: het tweede boek is (minstens) net zo leuk als het eerste. De eerste paar pagina's zijn wat stroef, alsof de schrijver even wat vingeroefeningen moest doen, maar daarna gaat het weer helemaal los op de bekende manier. En lach en een traan (want ook in dit deel zit weer een ontroerend verhaal).

Net zo leuk, heel andere gebeurtenissen, gewoon een aanrader dus.