Lezersrecensie
De mooie liefde voor een kind.
Full disclosure: ik heb dit boek gekregen via de Hebban winactie. Het leek me leuk om mee te doen, want globaal kende ik het verhaal: een moeilijke zwangerschap leidt tot veel zorgen en Matthijs Kleyn neemt ons mee in deze moeilijke periode tot de eerste verjaardag van zijn zoon.
Het boek sprak mij aan omdat ik zelf een jonge vader ben van een dochter van 2. Ik was benieuwd welke emoties Matthijs zou tegenkomen en natuurlijk nieuwsgierig hoe de kleine Cesar het zou vergaan.
Allereerst, Matthijs heeft een fijne, vlotte schrijfstijl. Hij schrijft met veel gevoel voor humor en veel zelfspot. Ondanks de tegenslagen is Cesar geen zwaar boek, Juist het tegenovergestelde, je proeft het verdriet, maar vooral juist de liefde voor Cesar en moeder Bente. Voor mij als jonge vader was het allemaal heel herkenbaar. Zelfs tot de dokters toe. Mensen met passie voor hun vak, maar helaas niet altijd even goed in de communicatie.
Waarom dan maar vier sterren, in plaats van vijf? Ik had het gevoel dat het verhaal na 2/3 van het boek wel verteld was. Vanaf ongeveer pagina 150 werd ik niet meer verrast. Het is meer van hetzelfde en dat vond ik eigenlijk wel jammer. Het einde maakt wel een klein beetje goed, maar toch.
Het boek is niettemin een mooie lofzang op zijn zoon en vrouw en verdient te lezen te worden.
Het boek sprak mij aan omdat ik zelf een jonge vader ben van een dochter van 2. Ik was benieuwd welke emoties Matthijs zou tegenkomen en natuurlijk nieuwsgierig hoe de kleine Cesar het zou vergaan.
Allereerst, Matthijs heeft een fijne, vlotte schrijfstijl. Hij schrijft met veel gevoel voor humor en veel zelfspot. Ondanks de tegenslagen is Cesar geen zwaar boek, Juist het tegenovergestelde, je proeft het verdriet, maar vooral juist de liefde voor Cesar en moeder Bente. Voor mij als jonge vader was het allemaal heel herkenbaar. Zelfs tot de dokters toe. Mensen met passie voor hun vak, maar helaas niet altijd even goed in de communicatie.
Waarom dan maar vier sterren, in plaats van vijf? Ik had het gevoel dat het verhaal na 2/3 van het boek wel verteld was. Vanaf ongeveer pagina 150 werd ik niet meer verrast. Het is meer van hetzelfde en dat vond ik eigenlijk wel jammer. Het einde maakt wel een klein beetje goed, maar toch.
Het boek is niettemin een mooie lofzang op zijn zoon en vrouw en verdient te lezen te worden.
1
Reageer op deze recensie