Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Recensie Lustrum - Robert Harris

Astrid Bries 22 oktober 2017
Een geofferd kind, dat de inauguratie van de nieuwe consuls van Rome voorafgaat, zo begint Robert Harris, die in de huid van Tiro kruipt, zijn geschiedkundige, literaire thriller over het consulaat van Marcus Tullius Cicero, van een goede openingszin gesproken.
Lustrum is het tweede boek in het drieluik van Robert Harris over Marcus Tullius Cicero, zeer geprezen redenaar, advocaat, filosoof en politicus in het Oude Rome. Robert Harris studeerde in Cambridge en werkte eerst als journalist onder meer bij de BBC en ‘The Observer’ . Als auteur schreef heel wat klassiekers en verwierf hier dan ook internationale faam mee en viel al in de prijzen met zijn schrijfwerk, in 2008 won hij de prijs voor ‘Best novel van International Thriller Writers voor Geest’. Lustrum wordt voorafgegaan door ‘Imperium’ maar naar eigen zeggen van de auteur is het ‘niet nodig om het eerste boek te lezen voor het ander ter hand kan worden genomen’. Het laatste deel van de trilogie is ‘Dictator’. In Lustrum kruipt Robert Harris in de huid van Tiro, de privésecretaris van Cicero en schrijft het verhaal vanuit zijn standpunt, maar wel enkele jaren nadat de feiten gebeurd zijn. Tiro werd verondersteld om alle Senaatsvergaderingen, alle redevoeringen en alle privégesprekken van Cicero op te schrijven. Hierdoor kon de auteur zich makkelijk in het standpunt van Tiro plaatsen. Het boek verhaalt een periode van ongeveer zes jaar, een jaar waarin Cicero consul van Rome is en de vijf jaren daarna. In deze zes jaren word je heen en weer geslingerd tussen aanbidding en afschuwing. Je maakt kennis met zijn grootste vijanden tijdens zijn consulaat en de jaren daarna en alle complotten en samenzweringen die tegen zijn persoon worden gesmeed. Daarnaast krijg je als lezer ook een beeld van hoe een ongelofelijk knap redenaar hij was en hoe zijn vastberadenheid en koppig karakter ervoor zorgt dat hij iedereen kan laten plooien voor hem, of toch bijna iedereen … Ook de vaak gespannen relatie met zijn vrouw Terentia en de dierbare vriendschap met Atticus en de waarde die hij hecht aan zijn secretaris Tiro worden uitvoerig beschreven.
De auteur heeft zich duidelijk verdiept in Cicero en de notulen van Tiro die hij door de jaren heen gemaakt heeft. Hij wilt de lezer informeren en een kijk laten geven in het leven van Cicero. Je leest echter geen geschiedkundig werk, de auteur slaagt in zijn opzet om geschiedkundige feiten te verwerken in een weerzinwekkende roman.
Het boek is verdeeld in twee grote delen, het eerste deel gaat over zijn consulaat, het tweede begint een paar weken na het einde van zijn consulaat. Deze scheiding zorgt voor veel duidelijkheid, zo weet je dat vanaf deel twee, Cicero geen consul meer is en dat er een nieuwe vijand op de proppen zal komen om Cicero het vuur aan de schenen te leggen.
Het verhaal begint in medias res. De eerste zin van het boek gaat over het gevonden lichaam van een geofferd jongetje. Dit brengt onmiddellijk spanning en zorgt dat de lezer attent is. Het maakt ook duidelijk dat het boek en dus ook het leven van Cicero niet geweldloos verloopt.
Daarnaast zit de spanning ook in de plotse gebeurtenissen. In dertig pagina’s kunnen er twee mensen sterven zonder dat de lezer daarvoor enige aanleiding krijgt, ineens is hij/zij gewoon dood. Daardoor ben je ook nooit gerust want voor je het weet laat de auteur je weer verschieten. Het is dan ook onmogelijk om te raden hoe het boek zal eindigen. Zelfs op het einde van het boek is het nog steeds spanning alom en kan je er alleen maar naar raden hoe Cicero’s leven afloopt en kan je alleen maar hopen dat het beschreven wordt in het vervolg.
De auteur zorgt daarnaast ook voor spanning door het gecompliceerde karakter van Cicero en de onrust in Rome en de Senaat zo precies te beschrijven dat je tijdens het lezen je adem inhoudt.
Robert Harris beschrijft alles zeer gedetailleerd, wat er soms wel voor zorgt dat passages langdradig worden maar dan gebeurt er vaak weer iets onverwacht om de lezer terug in de spanning en de sensatie van het boek te trekken.
De personages zorgen soms voor enige verwarring. De protagonist en de antagonisten komen vaak aan bod en kan je dus makkelijk onthouden en kan je uit elkaar houden. Bij de tritagonisten is dat vaak iets moeilijk. Het is al lastiger om Latijnse namen uit elkaar te houden maar omdat zij vaak meerdere namen hadden, gebruikte de auteur die ook vaak door elkaar en als ze dan niet vaak aan bod komen, is het vaak moeilijk om te onthouden wie nu ook weer wie is. De auteur heeft hier wel bij stil gestaan want achteraan is er een ‘Dramatis personae’ waar er bij elk personage de functie en eventuele banden met Cicero of zijn vijanden staan. Deze lijst is absoluut nodig want zelfs met is het soms nog moeilijk om alle personages te kunnen plaatsen. Daarnaast is er ook een verklarende woordenlijst voor mensen die niet vertrouwd zijn met de Latijnse benamingen voor functies of voorwerpen.
Mijn passie voor literatuur en grote interesse voor geschiedenis zorgden voor een enorme appreciatie voor deze historische thriller van Robert Harris. Het is zeker aan te raden voor mensen die diezelfde interesses hebben en een beetje kennis hebben van het Romeinse rechtssysteem. Zijn schrijfstijl en, soms moeilijke, woordkeuze spreken me enorm hard aan omdat ze zorgen voor een uitdaging. Hij schrijft namelijk heel gedetailleerd en werkt vaak met Latijnse benamingen en schrijft dingen neer zoals Cicero ze zei, gebaseerd op het werk van Tiro. Het is dan soms ook volhouden om door te blijven lezen en niet op te geven bij een ietwat moeilijkere passage. Maar om eerlijk te zijn, was ik vanaf het begin vastgekluisterd aan deze meeslepende, historische thriller van Robert Harris.
Bibliografie
Harris, R. (2009). Lustrum. Amsterdam: De Bezige Bij.
Hebban, (juni 2014). Recensie Lustrum Robert Harris Geraadpleegd op 22 oktober 2017,via https://www.hebban.nl/boeken/lustrum-robert-harris#reviews
Robert Harris. (22 oktober 2017).Geraadpleegd op 22 oktober 2017, via https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Harris_(schrijver)

Reageer op deze recensie