Wat als dit de waarheid kan zijn?

Marni is tattoeeerder en werkt op een conventie in Brighton. In haar pauze gaat ze in het stadje een kop koffie halen en bij het weggooien van haar beker in een container vindt ze een toegetakeld lijk. Anoniem belt ze de politie.
Francis Sullivan, net gepromoveerd tot inspecteur heeft dringend haar expertise nodig. Samen gaan ze op jacht naar de moordenaar.


“ Een, twee, die tattoo neem ik mee
Drie, vier, gevild als een dier
Vijf, zes, mijn lievelingsmes
Zeven, acht, denk niet dat ik wacht.”

De proloog begint bloederig en veelbelovend. Je zit gelijk in het verhaal.
Het wordt vertelt vanuit meerdere perspectieven, maar Marni is de hoofdpersoon.
Er worden lichamen gevonden, verminkt. Tattoos worden zorgvuldig gevild van de lichamen, en een hoofd ontbreekt.
Marni leert Francis, -voor haar Frank- kennen als hij haar anonieme telefoontje natrekt. Marni wil eigenijk niets met de politie te maken hebben maar hun band ontwikkelt zich snel en als getuige-expert is ze onmisbaar in deze zaak.
Francis is net geproveert tot inspecteur, en zijn team doet er alles aan om hem te laten falen. Francis is niet de typische inspecteur die we gewend zijn uit andere thrillers. Hij is gelovig, drinkt zelden en rookt en vloekt niet.
Zijn rechterhand, Rory, werkt niet mee en doet achter zijn rug om een paar akelige dingen.
Ook de moordenaar doet zijn verhaal. Dit is in cursief gedrukt, en langzaam komen we achter de motieven van deze wrede dader.


“ Het lichaam ligt in de branding, gezicht naar beneden. De bloederige stompvan de nek leek zwart in het in het zwakke schijnsel van de brigadier”

Dit is een beetje de toon van het boek, en dat zorgt ervoor dat de vaart er zo nu en dan lekker inzit. Toch kabbelt het grootste deel van het boek een beetje voort en het politie werk rammelt aan alle kanten. Komt dit door de onervaren Francis of zijn er andere dingen aan de hand?
De karakters ontwikkelen zich naarmate het verhaal vordert en ik had ze nog wat beter willen leren kennen en de andere personages wat duidelijker uitgewerkt willen zien. Dat is jammer en daardoor is het boek voor mij niet helemaal af.
Het blijft lang onduidelijk waarom de dader de dingen doet, die die doet. Als je dan eenmaal weet wat er achter zit is het ook gelijk duidelijk en een tikje voorspelbaar.
Het is zeker een goed debuut van Alison Belsham en ik kijk uit naar een nieuw boek van haar. Francis Sullivan heeft zeker potentie om zich verder te profileren en misschien in een nieuw verhaal terug te komen. We zullen het zien…