deon Meijer - Prooi

“Prooi” is het zesde deel uit de serie die draait om rechercheur Griessel die samen met zijn collega’s misdaden oplost in Zuid-Afrika. Hoewel ik de eerdere boeken niet gelezen had, had ik er geen moeite mee om de verhaallijn te volgen.

Gedurende het boek volg je twee verschillende verhalen; die van Griessel en zijn werkpartner Cupido die de moord in een trein gaan onderzoeken, en later ook de vermoedelijke zelfmoord van de vader van een vriendin van een collega (ja, volgen we hem nog?), en die van Daniël Darret die een verleden heeft in het criminele circuit en van wie er nu verwacht wordt dat hij het corrupte staatshoofd van Zuid-Afrika ombrengt.

De schrijfstijl van Deon Meyer is er een die ik nog nooit eerder ben tegengekomen, dit is iets positiefs. Het is heel erg gedetailleerd, duidelijk en met veel humor. Door die gedetailleerdheid was het een heel scherp en strak verhaal, waarbij ik zelfs wat leerde over Zuid-Afrika en haar geschiedenis.
De twee verschillende verhaallijnen waren allebei interessant en ze waren goed van elkaar te onderscheiden. Het was alleen heel erg lang onduidelijk wat ze precies met elkaar te maken hadden. Pas tegen het einde kwamen de twee verhalen samen en konden we het grotere plaatje zien. Dit zat allemaal erg goed in elkaar.

De mindere punten van het boek lagen tevens ook in die gedetailleerdheid. Het werd soms wat traag en er waren grote stukken tekst die wat mij betreft weggelaten konden worden.
De uiteindelijke climax van het boek, die ik het liefst heel uitgebreid zie, was daarentegen juist heel snel voorbij, en voelde zelfs heel erg gehaast. Wanneer alles in het boek tot in de kleinste details beschreven is verwacht je ook een lekkere afsluiting, jammer.
Over het algemeen dus een prima boek, lekkere schrijfstijl met een sterk verhaal. Maar het faalde om me echt goed te pakken.