Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Wat er ook gebeurt

AstridWS 04 januari 2019
‘De keuze’ van Edith Eva Eger is veel meer dan een boek met oorlogsherinneringen en een zelfhulpboek. Wat dit boek onderscheidt ten opzichte van beide genres, is dat de eigen gevoelens van de auteur erin beschreven worden, zowel tijdens de oorlog als erna. En dat maakt het bijzonder: niet alleen de keren dat de schrijfster vol overtuiging kiest voor het leven, maar ook de keren dat ze er niet meer om geeft; Eger schuwt de moeilijke onderwerpen niet.

Inspirerend aan Eger is niet alleen dat ze de oorlog overleeft, maar ook hoe ze zichzelf daarna ontwikkelt, ondanks alles wat er met haar is gebeurd. Paniekaanvallen en angstdromen weerhouden haar er niet van haar leven in te richten zoals ze dat zelf wil. Zo is ze de vijftig al gepasseerd als ze haar studie psychologie afrondt en een eigen praktijk opzet. En uiteindelijk durft ze ook terug te gaan naar Auschwitz, waar ze kan beginnen met één van de moeilijkste dingen in haar leven: zichzelf vergeven.

Maar Eger spaart zichzelf niet. Ze beschrijft de invloed van haar gedrag en keuzes op het leven van haar moeder, partner en kinderen. Niet overdreven emotioneel, maar gewoon zoals het was. In eerste instantie vlucht ze voor zichzelf, maar later neemt ze toch verantwoordelijkheid voor haar keuzes.

Eger helpt niet alleen haar cliënten, maar leert ook van hen. Niet alleen aan de hand van haar eigen leven, maar ook door voorbeelden uit haar praktijk, laat Eger zien dat iedereen zijn eigen keuzes heeft te maken. Het is niet makkelijk om verantwoordelijkheid voor jezelf te nemen en je gedrag en denken te veranderen, maar als je het aandurft, dan is mentale vrijheid je beloning.

Realistisch als ze is, schrijft Eger: “Misschien moet je als je wilt genezen niet het litteken willen uitwissen of het litteken willen repareren. Genezen betekent dat je de wond moet verzorgen.” En: “Wanneer we genezen, accepteren we onze echte en mogelijke ik.”

Dit boek werd mij aangeraden door een dierbare vriendin. Het is haar lievelingsboek. En nu is het ook één van mijn favorieten. Edith Eger schreef het samen met Esmé Schwall Weigand en het leest dan ook als een roman. Het begin is gruwelijk, maar het is prachtig om Ediths groei mee te mogen maken en deelgenoot te mogen worden van haar inzichten. Meestal vind ik het lezen van vertalingen uit het Engels een hele opgave (vooral als het om zelfhulpboeken gaat), maar de vertaling van Elisabeth van Borselen is heel prettig. Al met al een geweldig verhaal en een boek met een positieve boodschap: je hebt altijd een keuze. Ik hoop dan ook dat veel mensen er kennis mee zullen maken.
2

Reageer op deze recensie

Meer recensies van AstridWS